standaardtaal

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From standaard (standard) +‎ taal (language).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈstɑn.daːrtˌtaːl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: stan‧daard‧taal

Noun

[edit]

standaardtaal f (plural standaardtalen, diminutive standaardtaaltje n)

  1. standard language
    Het Nederlands wordt beschouwd als de standaardtaal in Nederland en Vlaanderen.
    Dutch is considered the standard language in the Netherlands and Flanders.
    De standaardtaal wordt meestal gebruikt in formele communicatie en officiële documenten.
    The standard language is commonly used in formal communication and official documents.
    In sommige regio's wordt een dialect gesproken, naast de standaardtaal van het land.
    In some regions, a dialect is spoken alongside the standard language of the country.

Descendants

[edit]
  • Indonesian: bahasa standar, bahasa baku (calque)