starotestamentalny

Polish

Etymology

From stary +‎ -o- +‎ testamentalny.

Pronunciation

• IPA^(key): /sta.rɔ.tɛs.ta.mɛnˈtal.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: sta‧ro‧tes‧ta‧men‧tal‧ny

Adjective

starotestamentalny (not comparable, no derived adverb)

1. (biblical, Christianity, relational) Old Testamental, vetero-testamentary, paleotestamentary (of or relating to the Old Testament of the Bible)

   Synonyms: starotestamentowy, starozakonny

   Coordinate terms: nowotestamentalny, nowotestamentowy, nowozakonny

Declension

Declension of starotestamentalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	starotestamentalny		starotestamentalna	starotestamentalne	starotestamentalni	starotestamentalne
genitive	starotestamentalnego		starotestamentalnej	starotestamentalnego	starotestamentalnych
dative	starotestamentalnemu		starotestamentalnej	starotestamentalnemu	starotestamentalnym
accusative	starotestamentalnego	starotestamentalny	starotestamentalną	starotestamentalne	starotestamentalnych	starotestamentalne
instrumental	starotestamentalnym		starotestamentalną	starotestamentalnym	starotestamentalnymi
locative	starotestamentalnym		starotestamentalnej	starotestamentalnym	starotestamentalnych

Related terms

adjectives

• starotestamentowy

 

adverbs

• starotestamentowo

 

nouns

• Stary Testament

 

Further reading

• starotestamentalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• starotestamentalny in Polish dictionaries at PWN