strącenie
Jump to navigation
Jump to search
See also: stracenie
Polish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]strącenie n
- (uncountable) verbal noun of strącić
- (countable) knock-over
Declension
[edit]Declension of strącenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | strącenie | strącenia |
| genitive | strącenia | strąceń |
| dative | strąceniu | strąceniom |
| accusative | strącenie | strącenia |
| instrumental | strąceniem | strąceniami |
| locative | strąceniu | strąceniach |
| vocative | strącenie | strącenia |
Further reading
[edit]- strącenie in Polish dictionaries at PWN