svenskt

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 00:50, 15 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Faroese

Pronunciation

Adjective

svenskt n, see svenskur m

  1. Swedish, neuter of svenskur
  2. Swedish language

Usage notes

  • svenskt mál - Swedish language
  • tosa tygum svenskt? - do you speak Swedish?

Declension

svenskur a24
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) svenskur svensk svenskt
Accusative (hvønnfall) svenskan svenska
Dative (hvørjumfall) svenskum svenskari svenskum
Genitive (hvørsfall) (svensks) (svenskar/
svenskrar)
(svensks)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) svenskir svenskar svensk
Accusative (hvønnfall) svenskar
Dative (hvørjumfall) svenskum
Genitive (hvørsfall) (svenska/
svenskra)

Swedish

Adjective

svenskt

  1. (deprecated template usage) indefinite neuter singular of svensk