svindla

Icelandic

Etymology

From Danish svindle, from German schwindeln.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsvɪntla/
• Rhymes: -ɪntla

Verb

svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)

1. (intransitive) to cheat
2. (with dative) to sneak (something/someone) somewhere, get somewhere by cheating

   Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.

   I managed to sneak myself and my friend into the ball. The doorman barely looked at our fake IDs.

Declension

svindla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að svindla
supine (sagnbót)		svindlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		svindlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég svindla	við svindlum	present (nútíð)	ég svindli	við svindlum
	þú svindlar	þið svindlið		þú svindlir	þið svindlið
	hann, hún, það svindlar	þeir, þær, þau svindla		hann, hún, það svindli	þeir, þær, þau svindli
past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum	past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum
	þú svindlaðir	þið svindluðuð		þú svindlaðir	þið svindluðuð
	hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu		hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu
imperative (boðháttur)	svindla (þú)	svindlið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	svindlaðu	svindliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• svindlari (“cheat, swindler, fraudster”)

Related terms

• svindl (“swindle, scam”)

Swedish

Etymology

From German schwindeln. Cognate of Danish svindle.

Verb

svindla (present svindlar, preterite svindlade, supine svindlat, imperative svindla)

1. feel dizzy
2. swindle, defraud

Conjugation

Conjugation of svindla (weak)

	Active		Passive
Infinitive	svindla		svindlas
Supine	svindlat		svindlats
Imperative	svindla		—
Imper. plural1	svindlen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	svindlar	svindlade	svindlas	svindlades
Ind. plural1	svindla	svindlade	svindlas	svindlades
Subjunctive2	svindle	svindlade	svindles	svindlades
	Participles
Present participle	svindlande
Past participle	svindlad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

• svindlare
• svindleri

Related terms

• svindel

References

• svindla in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• svindla in Svensk ordbok (SO)
• svindla in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)