svindla

Icelandic

Etymology

From Danish svindle, from German schwindeln.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsvɪntla/
• Rhymes: -ɪntla

Verb

svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)

1. (intransitive) to cheat
2. (with dative) to sneak (something/someone) somewhere, get somewhere by cheating

   Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.

   I managed to sneak myself and my friend into the ball. The doorman barely looked at our fake IDs.

Declension

svindla — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að svindla
supine (sagnbót)		svindlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		svindlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég svindla	við svindlum	present (nútíð)	ég svindli	við svindlum
	þú svindlar	þið svindlið		þú svindlir	þið svindlið
	hann, hún, það svindlar	þeir, þær, þau svindla		hann, hún, það svindli	þeir, þær, þau svindli
past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum	past (þátíð)	ég svindlaði	við svindluðum
	þú svindlaðir	þið svindluðuð		þú svindlaðir	þið svindluðuð
	hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu		hann, hún, það svindlaði	þeir, þær, þau svindluðu
imperative (boðháttur)	svindla (þú)	svindlið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	svindlaðu	svindliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• svindlari (“cheat, swindler, fraudster”)

Related terms

• svindl (“swindle, scam”)