tóraigh

Irish

Etymology

By surface analysis, tóir (“pursuit”) +‎ -igh.

Verb

tóraigh (present analytic tóraíonn, future analytic tóróidh, verbal noun tóraíocht, past participle tóraithe)

1. to pursue; to seek

Conjugation

conjugation of tóraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	tóraím	tóraíonn tú; tóraír†	tóraíonn sé, sí	tóraímid; tóraíonn muid	tóraíonn sibh	tóraíonn siad; tóraíd†	a thóraíonn; a thóraíos / a dtóraíonn*	tóraítear
	past	thóraigh mé; thóraíos	thóraigh tú; thóraís	thóraigh sé, sí	thóraíomar; thóraigh muid	thóraigh sibh; thóraíobhair	thóraigh siad; thóraíodar	a thóraigh / ar thóraigh*	tóraíodh
	past habitual	thóraínn / dtóraínn‡‡	thóraíteá / dtóraíteᇇ	thóraíodh sé, sí / dtóraíodh sé, s퇇	thóraímis; thóraíodh muid / dtóraímis‡‡; dtóraíodh muid‡‡	thóraíodh sibh / dtóraíodh sibh‡‡	thóraídís; thóraíodh siad / dtóraídís‡‡; dtóraíodh siad‡‡	a thóraíodh / a dtóraíodh*	thóraítí / dtóraít퇇
future		tóróidh mé; tóród; tóróchaidh mé†	tóróidh tú; tóróir†; tóróchaidh tú†	tóróidh sé, sí; tóróchaidh sé, sí†	tóróimid; tóróidh muid; tóróchaimid†; tóróchaidh muid†	tóróidh sibh; tóróchaidh sibh†	tóróidh siad; tóróid†; tóróchaidh siad†	a thóróidh; a thórós; a thóróchaidh†; a thóróchas† / a dtóróidh*; a dtóróchaidh*†	tórófar; tóróchar†
conditional		thóróinn; thóróchainn† / dtóróinn‡‡; dtóróchainn†‡‡	thórófá; thóróchthᆠ/ dtórófᇇ; dtóróchthᆇ‡	thóródh sé, sí; thóróchadh sé, s토/ dtóródh sé, s퇇; dtóróchadh sé, s톇‡	thóróimis; thóródh muid; thóróchaimis†; thóróchadh muid† / dtóróimis‡‡; dtóródh muid‡‡; dtóróchaimis†‡‡; dtóróchadh muid†‡‡	thóródh sibh; thóróchadh sibh† / dtóródh sibh‡‡; dtóróchadh sibh†‡‡	thóróidís; thóródh siad; thóróchadh siad† / dtóróidís‡‡; dtóródh siad‡‡; dtóróchadh siad†‡‡	a thóródh; a thóróchadh† / a dtóródh*; a dtóróchadh*†	thórófaí; thóróchtha토/ dtórófa퇇; dtóróchtha톇‡
subjunctive	present	go dtóraí mé; go dtóraíod†	go dtóraí tú; go dtóraír†	go dtóraí sé, sí	go dtóraímid; go dtóraí muid	go dtóraí sibh	go dtóraí siad; go dtóraíd†	—	go dtóraítear
	past	dá dtóraínn	dá dtóraíteá	dá dtóraíodh sé, sí	dá dtóraímis; dá dtóraíodh muid	dá dtóraíodh sibh	dá dtóraídís; dá dtóraíodh siad	—	dá dtóraítí
imperative		tóraím	tóraigh	tóraíodh sé, sí	tóraímis	tóraígí; tóraídh†	tóraídís	—	tóraítear
verbal noun		tóraíocht
past participle		tóraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tóraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN