teorannaigh

Irish

Etymology

From teorainn (“boundary, limit”) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

teorannaigh (present analytic teorannaíonn, future analytic teorannóidh, verbal noun teorannú, past participle teorannaithe)

1. (transitive) delimit
2. (transitive) limit, restrict

Conjugation

conjugation of teorannaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	teorannaím	teorannaíonn tú; teorannaír†	teorannaíonn sé, sí	teorannaímid; teorannaíonn muid	teorannaíonn sibh	teorannaíonn siad; teorannaíd†	a theorannaíonn; a theorannaíos / a dteorannaíonn*; a dteorannaíos*	teorannaítear
	past	theorannaigh mé; theorannaíos	theorannaigh tú; theorannaís	theorannaigh sé, sí	theorannaíomar; theorannaigh muid	theorannaigh sibh; theorannaíobhair	theorannaigh siad; theorannaíodar	a theorannaigh / ar theorannaigh*	teorannaíodh
	past habitual	theorannaínn / dteorannaínn‡‡	theorannaíteá / dteorannaíteᇇ	theorannaíodh sé, sí / dteorannaíodh sé, s퇇	theorannaímis; theorannaíodh muid / dteorannaímis‡‡; dteorannaíodh muid‡‡	theorannaíodh sibh / dteorannaíodh sibh‡‡	theorannaídís; theorannaíodh siad / dteorannaídís‡‡; dteorannaíodh siad‡‡	a theorannaíodh / a dteorannaíodh*	theorannaítí / dteorannaít퇇
future		teorannóidh mé; teorannód; teorannóchaidh mé†	teorannóidh tú; teorannóir†; teorannóchaidh tú†	teorannóidh sé, sí; teorannóchaidh sé, sí†	teorannóimid; teorannóidh muid; teorannóchaimid†; teorannóchaidh muid†	teorannóidh sibh; teorannóchaidh sibh†	teorannóidh siad; teorannóid†; teorannóchaidh siad†	a theorannóidh; a theorannós; a theorannóchaidh†; a theorannóchas† / a dteorannóidh*; a dteorannós*; a dteorannóchaidh*†; a dteorannóchas*†	teorannófar; teorannóchar†
conditional		theorannóinn; theorannóchainn† / dteorannóinn‡‡; dteorannóchainn†‡‡	theorannófá; theorannóchthᆠ/ dteorannófᇇ; dteorannóchthᆇ‡	theorannódh sé, sí; theorannóchadh sé, s토/ dteorannódh sé, s퇇; dteorannóchadh sé, s톇‡	theorannóimis; theorannódh muid; theorannóchaimis†; theorannóchadh muid† / dteorannóimis‡‡; dteorannódh muid‡‡; dteorannóchaimis†‡‡; dteorannóchadh muid†‡‡	theorannódh sibh; theorannóchadh sibh† / dteorannódh sibh‡‡; dteorannóchadh sibh†‡‡	theorannóidís; theorannódh siad; theorannóchadh siad† / dteorannóidís‡‡; dteorannódh siad‡‡; dteorannóchadh siad†‡‡	a theorannódh; a theorannóchadh† / a dteorannódh*; a dteorannóchadh*†	theorannófaí; theorannóchtha토/ dteorannófa퇇; dteorannóchtha톇‡
subjunctive	present	go dteorannaí mé; go dteorannaíod†	go dteorannaí tú; go dteorannaír†	go dteorannaí sé, sí	go dteorannaímid; go dteorannaí muid	go dteorannaí sibh	go dteorannaí siad; go dteorannaíd†	—	go dteorannaítear
	past	dá dteorannaínn	dá dteorannaíteá	dá dteorannaíodh sé, sí	dá dteorannaímis; dá dteorannaíodh muid	dá dteorannaíodh sibh	dá dteorannaídís; dá dteorannaíodh siad	—	dá dteorannaítí
imperative		teorannaím	teorannaigh	teorannaíodh sé, sí	teorannaímis	teorannaígí; teorannaídh†	teorannaídís	—	teorannaítear
verbal noun		teorannú
past participle		teorannaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• imtheorannaigh (“intern”, verb)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “teorannaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN