tryggja

Faroese

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈtrɪdʒa]

Verb

tryggja (third person singular past indicative tryggjaði, third person plural past indicative tryggjað, supine tryggjað)

1. to secure
2. to insure

Conjugation

Conjugation of tryggja (group v-30)
infinitive	tryggja
supine	tryggjað
participle (a6)1	tryggjandi	tryggjaður
	present	past
first singular	tryggji	tryggjaði
second singular	tryggjar	tryggjaði
third singular	tryggjar	tryggjaði
plural	tryggja	tryggjaðu
	imperative
singular	tryggja!
plural	tryggjið!
1Only the past participle being declined.

Related terms

• trygging (insurance)
• tryggur (save, secure)

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse tryggva, tryggja, from Proto-Germanic *triwwijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtʰrɪcːa/

  Rhymes: -ɪcːa

Verb

tryggja (weak verb, third-person singular past indicative tryggði, supine tryggt)

1. to secure
2. to ensure, make sure (that a certain outcome is reached)
3. to insure (provide for compensation for potential loss according to an agreement)

Conjugation

tryggja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að tryggja
supine (sagnbót)		tryggt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tryggjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tryggi	við tryggjum	present (nútíð)	ég tryggi	við tryggjum
	þú tryggir	þið tryggið		þú tryggir	þið tryggið
	hann, hún, það tryggir	þeir, þær, þau tryggja		hann, hún, það tryggi	þeir, þær, þau tryggi
past (þátíð)	ég tryggði	við tryggðum	past (þátíð)	ég tryggði	við tryggðum
	þú tryggðir	þið tryggðuð		þú tryggðir	þið tryggðuð
	hann, hún, það tryggði	þeir, þær, þau tryggðu		hann, hún, það tryggði	þeir, þær, þau tryggðu
imperative (boðháttur)	trygg (þú)	tryggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tryggðu	tryggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tryggjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að tryggjast
supine (sagnbót)		tryggst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		tryggjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég tryggist	við tryggjumst	present (nútíð)	ég tryggist	við tryggjumst
	þú tryggist	þið tryggist		þú tryggist	þið tryggist
	hann, hún, það tryggist	þeir, þær, þau tryggjast		hann, hún, það tryggist	þeir, þær, þau tryggist
past (þátíð)	ég tryggðist	við tryggðumst	past (þátíð)	ég tryggðist	við tryggðumst
	þú tryggðist	þið tryggðust		þú tryggðist	þið tryggðust
	hann, hún, það tryggðist	þeir, þær, þau tryggðust		hann, hún, það tryggðist	þeir, þær, þau tryggðust
imperative (boðháttur)	tryggst (þú)	tryggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	tryggstu	tryggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

tryggður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tryggður	tryggð	tryggt		tryggðir	tryggðar	tryggð
accusative (þolfall)	tryggðan	tryggða	tryggt		tryggða	tryggðar	tryggð
dative (þágufall)	tryggðum	tryggðri	tryggðu		tryggðum	tryggðum	tryggðum
genitive (eignarfall)	tryggðs	tryggðrar	tryggðs		tryggðra	tryggðra	tryggðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	tryggði	tryggða	tryggða		tryggðu	tryggðu	tryggðu
accusative (þolfall)	tryggða	tryggðu	tryggða		tryggðu	tryggðu	tryggðu
dative (þágufall)	tryggða	tryggðu	tryggða		tryggðu	tryggðu	tryggðu
genitive (eignarfall)	tryggða	tryggðu	tryggða		tryggðu	tryggðu	tryggðu