ubønnhørlig
Jump to navigation
Jump to search
Norwegian Bokmål[edit]
Etymology[edit]
From u- + bønnhøre (“grant, hear a prayer”) + -lig; compare with Danish ubønhørlig.
Adjective[edit]
ubønnhørlig (neuter singular ubønnhørlig, definite singular and plural ubønnhørlige)
See also[edit]
- ubønnhøyrleg (Nynorsk)
References[edit]
- “ubønnhørlig” in The Bokmål Dictionary.