uchodźca

Polish

Etymology

From uchodzić (to escape) +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈxɔt͡ɕ.t͡sa/

Noun

uchodźca m pers

1. refugee, person seeking asylum in another country

Declension

Declension of uchodźca

	singular	plural
nominative	uchodźca	uchodźcy/uchodźce (deprecative)
genitive	uchodźcy	uchodźców
dative	uchodźcy	uchodźcom
accusative	uchodźcę	uchodźców
instrumental	uchodźcą	uchodźcami
locative	uchodźcy	uchodźcach
vocative	uchodźco	uchodźcy

Synonyms

• uciekinier, wygnaniec

Related terms

• (noun) uchodźstwo n

Further reading

• Template:R:PWN