uciekinier
Polish
Etymology
From uciekać.
Pronunciation
Noun
uciekinier m pers (female equivalent uciekinierka)
Declension
Declension of uciekinier
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | uciekinier | uciekinierzy/uciekiniery (deprecative) |
| genitive | uciekiniera | uciekinierów |
| dative | uciekinierowi | uciekinierom |
| accusative | uciekiniera | uciekinierów |
| instrumental | uciekinierem | uciekinierami |
| locative | uciekinierze | uciekinierach |
| vocative | uciekinierze | uciekinierzy |