uciekać

Polish[edit]

uciekać impf (perfective uciec)

(intransitive) to run away, to flee (e.g. from somebody, from home, from a difficult situation etc)
(intransitive) to escape (e.g. from prison)
(reflexive) to resort (to have recourse out of necessity or frustration)

Conjugation of uciekać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uciekać
present tense	1st	uciekam			uciekamy
	2nd	uciekasz			uciekacie
	3rd	ucieka			uciekają
	impersonal	ucieka się
past tense	1st	uciekałem	uciekałam		uciekaliśmy	uciekałyśmy
	2nd	uciekałeś	uciekałaś		uciekaliście	uciekałyście
	3rd	uciekał	uciekała	uciekało	uciekali	uciekały
	impersonal	uciekano
future tense	1st	będę uciekał, będę uciekać	będę uciekała, będę uciekać		będziemy uciekali, będziemy uciekać	będziemy uciekały, będziemy uciekać
	2nd	będziesz uciekał, będziesz uciekać	będziesz uciekała, będziesz uciekać		będziecie uciekali, będziecie uciekać	będziecie uciekały, będziecie uciekać
	3rd	będzie uciekał, będzie uciekać	będzie uciekała, będzie uciekać	będzie uciekało, będzie uciekać	będą uciekali, będą uciekać	będą uciekały, będą uciekać
	impersonal	będzie uciekać się
conditional	1st	uciekałbym	uciekałabym		uciekalibyśmy	uciekałybyśmy
	2nd	uciekałbyś	uciekałabyś		uciekalibyście	uciekałybyście
	3rd	uciekałby	uciekałaby	uciekałoby	uciekaliby	uciekałyby
	impersonal	uciekano by
imperative	1st	niech uciekam			uciekajmy
	2nd	uciekaj			uciekajcie
	3rd	niech ucieka			niech uciekają
active adjectival participle		uciekający	uciekająca	uciekające	uciekający	uciekające
contemporary adverbial participle		uciekając
verbal noun		uciekanie