układny

Polish

Etymology

From układ +‎ -ny. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈkwad.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: u‧kład‧ny

Adjective

układny (comparative układniejszy, superlative najukładniejszy, derived adverb układnie or (Middle Polish) układno)

1. suave, smooth, ingratiating
2. (obsolete) able to be laid out
3. (obsolete) well laid out

Declension

Declension of układny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	układny		układna	układne	układni	układne
genitive	układnego		układnej	układnego	układnych
dative	układnemu		układnej	układnemu	układnym
accusative	układnego	układny	układną	układne	układnych	układne
instrumental	układnym		układną	układnym	układnymi
locative	układnym		układnej	układnym	układnych

Derived terms

noun

• układność

 

Related terms

adjectives

• układniczy
• układowy

 

adverb

• układowo

 

nouns

• układ
• układacz
• układaczka
• układanka
• układarka
• układka
• układnica
• układnictwo
• układnik
• układniś
• układność
• układowość
• układzik

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• układać impf
• ukłaść pf

 

Further reading

• układny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “układny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Aleksandra Wieczorek (24.10.2018) “UKŁADNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “układny”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “układny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “układny”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 265