uproszczenie

Polish

Etymology

From uprościć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.prɔʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧prosz‧cze‧nie

Noun

uproszczenie n

1. (uncountable) verbal noun of uprościć
2. (countable) simplification (act of simplifying or something that has been simplified)

Declension

Declension of uproszczenie

	singular	plural
nominative	uproszczenie	uproszczenia
genitive	uproszczenia	uproszczeń
dative	uproszczeniu	uproszczeniom
accusative	uproszczenie	uproszczenia
instrumental	uproszczeniem	uproszczeniami
locative	uproszczeniu	uproszczeniach
vocative	uproszczenie	uproszczenia

Related terms

adjectives

• uproszczony

 

verbs

• upraszczać impf
• uprościć pf

 

Further reading

• uproszczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uproszczenie in Polish dictionaries at PWN