urakka
Finnish
Etymology
From Russian урок (urok, “lesson, task”).
Noun
urakka
Declension
Inflection of urakka (Kotus type 14*A/solakka, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | urakka | urakat | ||
genitive | urakan | urakoiden urakoitten urakkojen | ||
partitive | urakkaa | urakoita urakkoja | ||
illative | urakkaan | urakoihin urakkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | urakka | urakat | ||
accusative | nom. | urakka | urakat | |
gen. | urakan | |||
genitive | urakan | urakoiden urakoitten urakkojen urakkain rare | ||
partitive | urakkaa | urakoita urakkoja | ||
inessive | urakassa | urakoissa | ||
elative | urakasta | urakoista | ||
illative | urakkaan | urakoihin urakkoihin | ||
adessive | urakalla | urakoilla | ||
ablative | urakalta | urakoilta | ||
allative | urakalle | urakoille | ||
essive | urakkana | urakkoina | ||
translative | urakaksi | urakoiksi | ||
abessive | urakatta | urakoitta | ||
instructive | — | urakoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |