uyku

Turkish

Noun

uyku (definite accusative uykuyu, plural uykular)

1. sleep

Declension

declension of uyku

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	uyku	uykular
definite accusative (belirtme)	uykuyu	uykuları
dative (yönelme)	uykuya	uykulara
locative (bulunma)	uykuda	uykularda
ablative (ayrılma)	uykudan	uykulardan
genitive (tamlayan)	uykunun	uykuların

Derived terms

• uykucu
• uykulu
• uykusuz
  • uykusuzluk

Related terms

• uyumak