västölintu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian

[edit]

Etymology

[edit]

From västö (wagtail) +‎ lintu (bird).

Pronunciation

[edit]
  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋæstøˌlintu/, [ˈʋæs̠tø̞̆ˌlʲintŭ̥]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋæstøjˌlintu/, [ˈʋæʃtø̞jˌlʲind̥u]
  • Rhymes: -intu
  • Hyphenation: väs‧tö‧lin‧tu

Noun

[edit]

västölintu

  1. Synonym of västö

Declension

[edit]
Declension of västölintu (type 4/koivu, nt-nn gradation)
singular plural
nominative västölintu västölinnut
genitive västölinnun västölintuin, västölintuloin
partitive västölintua västölintuja, västölintuloja
illative västölintuu västölintui, västölintuloihe
inessive västölinnuus västölinnuis, västölintulois
elative västölinnust västölinnuist, västölintuloist
allative västölinnulle västölinnuille, västölintuloille
adessive västölinnuul västölinnuil, västölintuloil
ablative västölinnult västölinnuilt, västölintuloilt
translative västölinnuks västölinnuiks, västölintuloiks
essive västölintunna, västölintuun västölintuinna, västölintuloinna, västölintuin, västölintuloin
exessive1) västölintunt västölintuint, västölintuloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

[edit]
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 686