vanhellige
Norwegian Bokmål
Etymology
Verb
vanhellige (imperative vanhellig, present tense vanhelliger, passive vanhelliges, simple past and past participle vanhelliga or vanhelliget, present participle vanhelligende)
See also
- vanhelge (Nynorsk)
References
- “vanhellige” in The Bokmål Dictionary.
- “vanhellige” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).