varatuomari
Finnish
Etymology
Derived from the similar Swedish office of vice häradshövding. The use of the title has been discontinued in Sweden, but continues to be used in Finland in the form vicehäradshövding (Finland is a bilingual country).
Pronunciation
- Hyphenation: va‧ra‧tuo‧ma‧ri
Noun
varatuomari
- (law) A formal title granted to a lawyer who has been trained on the bench and thus gained sufficient experience to act as a judge in a court.
Declension
Inflection of varatuomari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | varatuomari | varatuomarit | |
genitive | varatuomarin | varatuomarien varatuomareiden varatuomareitten | |
partitive | varatuomaria | varatuomareita varatuomareja | |
illative | varatuomariin | varatuomareihin | |
singular | plural | ||
nominative | varatuomari | varatuomarit | |
accusative | nom. | varatuomari | varatuomarit |
gen. | varatuomarin | ||
genitive | varatuomarin | varatuomarien varatuomareiden varatuomareitten | |
partitive | varatuomaria | varatuomareita varatuomareja | |
inessive | varatuomarissa | varatuomareissa | |
elative | varatuomarista | varatuomareista | |
illative | varatuomariin | varatuomareihin | |
adessive | varatuomarilla | varatuomareilla | |
ablative | varatuomarilta | varatuomareilta | |
allative | varatuomarille | varatuomareille | |
essive | varatuomarina | varatuomareina | |
translative | varatuomariksi | varatuomareiksi | |
abessive | varatuomaritta | varatuomareitta | |
instructive | — | varatuomarein | |
comitative | See the possessive forms below. |