verjaren

Dutch

Etymology

From (deprecated template usage) ver- +‎ jaar (“year”) +‎ -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aːrən

Verb

verjaren

1. to have one's birthday
2. (law) become expired due to a statute of limitations

Inflection

Conjugation of verjaren (weak, prefixed)
infinitive	verjaren
past singular	verjaarde
past participle	verjaard
infinitive	verjaren
gerund	verjaren n
	present tense	past tense
1st person singular	verjaar	verjaarde
2nd person sing. (jij)	verjaart, verjaar2	verjaarde
2nd person sing. (u)	verjaart	verjaarde
2nd person sing. (gij)	verjaart	verjaarde
3rd person singular	verjaart	verjaarde
plural	verjaren	verjaarden
subjunctive sing.1	verjare	verjaarde
subjunctive plur.1	verjaren	verjaarden
imperative sing.	verjaar
imperative plur.1	verjaart
participles	verjarend	verjaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• verjaardag
• verjaard
• verjaring

Related terms

• jarig