verwezenlijkt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

verwezenlijkt

  1. inflection of verwezenlijken:
    1. second/third-person singular present indicative
    2. (archaic) plural imperative

Participle

[edit]

verwezenlijkt

  1. past participle of verwezenlijken

Declension

[edit]
Declension of verwezenlijkt
uninflected verwezenlijkt
inflected verwezenlijkte
positive
predicative/adverbial verwezenlijkt
indefinite m./f. sing. verwezenlijkte
n. sing. verwezenlijkt
plural verwezenlijkte
definite verwezenlijkte
partitive verwezenlijkts