viemä

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Participle[edit]

viemä

  1. agent participle of viedä

Declension[edit]

Inflection of viemä (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative viemä viemät
genitive viemän viemien
partitive viemää viemiä
illative viemään viemiin
singular plural
nominative viemä viemät
accusative nom. viemä viemät
gen. viemän
genitive viemän viemien
viemäinrare
partitive viemää viemiä
inessive viemässä viemissä
elative viemästä viemistä
illative viemään viemiin
adessive viemällä viemillä
ablative viemältä viemiltä
allative viemälle viemille
essive viemänä vieminä
translative viemäksi viemiksi
abessive viemättä viemittä
instructive viemin
comitative viemine
Possessive forms of viemä (Kotus type 10/koira, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative viemäni viemäni
accusative nom. viemäni viemäni
gen. viemäni
genitive viemäni viemieni
viemäinirare
partitive viemääni viemiäni
inessive viemässäni viemissäni
elative viemästäni viemistäni
illative viemääni viemiini
adessive viemälläni viemilläni
ablative viemältäni viemiltäni
allative viemälleni viemilleni
essive viemänäni vieminäni
translative viemäkseni viemikseni
abessive viemättäni viemittäni
instructive
comitative viemineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative viemäsi viemäsi
accusative nom. viemäsi viemäsi
gen. viemäsi
genitive viemäsi viemiesi
viemäisirare
partitive viemääsi viemiäsi
inessive viemässäsi viemissäsi
elative viemästäsi viemistäsi
illative viemääsi viemiisi
adessive viemälläsi viemilläsi
ablative viemältäsi viemiltäsi
allative viemällesi viemillesi
essive viemänäsi vieminäsi
translative viemäksesi viemiksesi
abessive viemättäsi viemittäsi
instructive
comitative vieminesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative viemämme viemämme
accusative nom. viemämme viemämme
gen. viemämme
genitive viemämme viemiemme
viemäimmerare
partitive viemäämme viemiämme
inessive viemässämme viemissämme
elative viemästämme viemistämme
illative viemäämme viemiimme
adessive viemällämme viemillämme
ablative viemältämme viemiltämme
allative viemällemme viemillemme
essive viemänämme vieminämme
translative viemäksemme viemiksemme
abessive viemättämme viemittämme
instructive
comitative vieminemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative viemänne viemänne
accusative nom. viemänne viemänne
gen. viemänne
genitive viemänne viemienne
viemäinnerare
partitive viemäänne viemiänne
inessive viemässänne viemissänne
elative viemästänne viemistänne
illative viemäänne viemiinne
adessive viemällänne viemillänne
ablative viemältänne viemiltänne
allative viemällenne viemillenne
essive viemänänne vieminänne
translative viemäksenne viemiksenne
abessive viemättänne viemittänne
instructive
comitative vieminenne
third-person possessor
singular plural
nominative viemänsä viemänsä
accusative nom. viemänsä viemänsä
gen. viemänsä
genitive viemänsä viemiensä
viemäinsärare
partitive viemäänsä viemiään
viemiänsä
inessive viemässään
viemässänsä
viemissään
viemissänsä
elative viemästään
viemästänsä
viemistään
viemistänsä
illative viemäänsä viemiinsä
adessive viemällään
viemällänsä
viemillään
viemillänsä
ablative viemältään
viemältänsä
viemiltään
viemiltänsä
allative viemälleen
viemällensä
viemilleen
viemillensä
essive viemänään
viemänänsä
vieminään
vieminänsä
translative viemäkseen
viemäksensä
viemikseen
viemiksensä
abessive viemättään
viemättänsä
viemittään
viemittänsä
instructive
comitative viemineen
vieminensä

Anagrams[edit]