viileke
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Finnic *viilek'eh. Possibly from viile- + -ke.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]viileke
Declension
[edit]Inflection of viileke (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | viileke | viilekkeet | |
genitive | viilekkeen | viilekkeiden viilekkeitten | |
partitive | viilekettä | viilekkeitä | |
illative | viilekkeeseen | viilekkeisiin viilekkeihin | |
singular | plural | ||
nominative | viileke | viilekkeet | |
accusative | nom. | viileke | viilekkeet |
gen. | viilekkeen | ||
genitive | viilekkeen | viilekkeiden viilekkeitten | |
partitive | viilekettä | viilekkeitä | |
inessive | viilekkeessä | viilekkeissä | |
elative | viilekkeestä | viilekkeistä | |
illative | viilekkeeseen | viilekkeisiin viilekkeihin | |
adessive | viilekkeellä | viilekkeillä | |
ablative | viilekkeeltä | viilekkeiltä | |
allative | viilekkeelle | viilekkeille | |
essive | viilekkeenä | viilekkeinä | |
translative | viilekkeeksi | viilekkeiksi | |
abessive | viilekkeettä | viilekkeittä | |
instructive | — | viilekkein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
[edit]- “viileke”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04