viilike

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *viilek'eh. Cognates include Finnish viileke.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

viilike

  1. shoulder strap

Declension

[edit]
Declension of viilike (type 6/lähe, kk-k gradation)
singular plural
nominative viilike viilikkeet
genitive viilikkeen viilikkein
partitive viilikettä viilikkeitä
illative viilikkeesse viilikkeisse
inessive viilikkees viilikkeis
elative viilikkeest viilikkeist
allative viilikkeelle viilikkeille
adessive viilikkeel viilikkeil
ablative viilikkeelt viilikkeilt
translative viilikkeeks viilikkeiks
essive viilikkeennä, viilikkeen viilikkeinnä, viilikkein
exessive1) viilikkeent viilikkeint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

[edit]
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 672