viilike
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Finnic *viilek'eh. Cognates include Finnish viileke.
Pronunciation
[edit]- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋiːlike/, [ˈʋiːlʲĭk]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋiːlike/, [ˈʋiːliɡ̊e̞]
- Rhymes: -iːlik, -iːlike
- Hyphenation: vii‧li‧ke
Noun
[edit]viilike
Declension
[edit]Declension of viilike (type 6/lähe, kk-k gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | viilike | viilikkeet |
genitive | viilikkeen | viilikkein |
partitive | viilikettä | viilikkeitä |
illative | viilikkeesse | viilikkeisse |
inessive | viilikkees | viilikkeis |
elative | viilikkeest | viilikkeist |
allative | viilikkeelle | viilikkeille |
adessive | viilikkeel | viilikkeil |
ablative | viilikkeelt | viilikkeilt |
translative | viilikkeeks | viilikkeiks |
essive | viilikkeennä, viilikkeen | viilikkeinnä, viilikkein |
exessive1) | viilikkeent | viilikkeint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References
[edit]- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 672