wereldverzaker

Dutch

Etymology

Compound of wereld (“world”) +‎ verzaker.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋeː.rəlt.fərˌzaː.kər/, /ˈʋeː.rəlt.fɛrˌzaː.kər/
• Hyphenation: we‧reld‧ver‧za‧ker

Noun

wereldverzaker m (plural wereldverzakers, diminutive wereldverzakertje n)

1. (chiefly Hinduism, Buddhism) ascetic, someone who pursues an ascetic way of life
   • 1964, Johannes Cornelis Heesterman, Spel der tegenstellingen, E. J. Brill, 16.

     Kortom, de ware brahmaan is de wereldverzaker, die de onderlinge afhankelijkheidsverhoudingen achter zich gelaten heeft.

   Synonym: verzaker