wstęga

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *stǫga.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfstɛŋ.ɡa/

Noun

wstęga f (diminutive wstążka)

1. ribbon
2. streamer
3. sash

Declension

Declension of wstęga

	singular	plural
nominative	wstęga	wstęgi
genitive	wstęgi	wstęg/wstąg
dative	wstędze	wstęgom
accusative	wstęgę	wstęgi
instrumental	wstęgą	wstęgami
locative	wstędze	wstęgach
vocative	wstęgo	wstęgi

Synonyms

• taśma
• chorągiew
• faborek
• szarfa

Further reading

• wstęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN