wstrzemięźliwy

Polish

Etymology

Unclear but perhaps from the hypothetical noun *wstrzemięga + -liwy, which would be a deverbal of the hypothetical verb *wstrzmić or *wstrzmieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /fstʂɛ.mjɛɲʑˈli.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: wstrze‧mięź‧li‧wy

Adjective

wstrzemięźliwy (comparative wstrzemięźliwszy, superlative najwstrzemięźliwszy, derived adverb wstrzemięźliwie)

1. abstemious or temperate, restraining oneself from indulgence

Declension

Declension of wstrzemięźliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wstrzemięźliwy		wstrzemięźliwa	wstrzemięźliwe	wstrzemięźliwi	wstrzemięźliwe
genitive	wstrzemięźliwego		wstrzemięźliwej	wstrzemięźliwego	wstrzemięźliwych
dative	wstrzemięźliwemu		wstrzemięźliwej	wstrzemięźliwemu	wstrzemięźliwym
accusative	wstrzemięźliwego	wstrzemięźliwy	wstrzemięźliwą	wstrzemięźliwe	wstrzemięźliwych	wstrzemięźliwe
instrumental	wstrzemięźliwym		wstrzemięźliwą	wstrzemięźliwym	wstrzemięźliwymi
locative	wstrzemięźliwym		wstrzemięźliwej	wstrzemięźliwym	wstrzemięźliwych

Derived terms

noun

• wstrzemięźliwość

 

Further reading

• wstrzemięźliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wstrzemięźliwy in Polish dictionaries at PWN