wyrþe

Old English

Etymology

From weorþ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwyr.θe/, [ˈwyrˠ.ðe]

Adjective

wyrþe (comparative wyrþra, superlative wyrþost)

1. Alternative form of weorþ

Declension

Declension of wyrþe — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrþe	wyrþu, wyrþo	wyrþe
Accusative	wyrþne	wyrþe	wyrþe
Genitive	wyrþes	wyrþre	wyrþes
Dative	wyrþum	wyrþre	wyrþum
Instrumental	wyrþe	wyrþre	wyrþe
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrþe	wyrþa, wyrþe	wyrþu, wyrþo
Accusative	wyrþe	wyrþa, wyrþe	wyrþu, wyrþo
Genitive	wyrþra	wyrþra	wyrþra
Dative	wyrþum	wyrþum	wyrþum
Instrumental	wyrþum	wyrþum	wyrþum

Declension of wyrþe — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrþa	wyrþe	wyrþe
Accusative	wyrþan	wyrþan	wyrþe
Genitive	wyrþan	wyrþan	wyrþan
Dative	wyrþan	wyrþan	wyrþan
Instrumental	wyrþan	wyrþan	wyrþan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	wyrþan	wyrþan	wyrþan
Accusative	wyrþan	wyrþan	wyrþan
Genitive	wyrþra, wyrþena	wyrþra, wyrþena	wyrþra, wyrþena
Dative	wyrþum	wyrþum	wyrþum
Instrumental	wyrþum	wyrþum	wyrþum

Descendants

• Middle English: wurthe