zawidzieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *zaviděti. By surface analysis, za- +‎ widzieć. Cognate with Old Church Slavonic завидѣти (zaviděti), Czech závidět, Slovak závidieť.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zavid͡ʑɛt͡ɕ/

Verb[edit]

zawidzieć impf

  1. (intransitive) to envy [+dative = who] (to feel displeasure or hatred towards (someone) for their good fortune or possessions)
    Synonyms: nienawidzieć, zajrzeć, zawiścić, zaźrzeć
    • 1930 [Fifteenth century], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 28, 54:
      Czlowyek roskosnego ziwota... zavidzecz bødze bratv swemu (invidebit fratri suo)
      [Człowiek rozkosznego żywota... zawidzieć będzie bratu swemu (invidebit fratri suo)]
  2. (transitive) to hate (to dislike intensely or greatly)
    Synonyms: nienawidzieć, nienajrzeć, nienaźrzeć
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[2], pages 24, 20:
      Bo sø szye rosplodzily (sc. nieprzyjaciele moi) a zasrosz[cią] zlosną zawydzely mnye (odio iniquo oderunt me)
      [Bo są sie rozpłodzili (sc. nieprzyjaciele moi) a zazroś[cią] złosną zawidzieli mnie (odio iniquo oderunt me)]

Derived terms[edit]

noun

Related terms[edit]

adjectives
nouns
verb

Descendants[edit]

  • Polish: zawidzieć (obsolete)

References[edit]