þíða

See also: thida and thidā

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθiːða/

  Rhymes: -iːða

  Homophone: þýða

Etymology 1

From Old Norse þíða, either derived from the adjective þíður or from an older strong verb (Proto-Germanic *þīdaną); compare þiðinn.

Verb

þíða (weak verb, third-person singular past indicative þíddi, supine þítt)

1. (transitive, with accusative) to thaw, defrost

Conjugation

þíða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þíða
supine (sagnbót)		þítt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þíðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þíði	við þíðum	present (nútíð)	ég þíði	við þíðum
	þú þíðir	þið þíðið		þú þíðir	þið þíðið
	hann, hún, það þíðir	þeir, þær, þau þíða		hann, hún, það þíði	þeir, þær, þau þíði
past (þátíð)	ég þíddi	við þíddum	past (þátíð)	ég þíddi	við þíddum
	þú þíddir	þið þídduð		þú þíddir	þið þídduð
	hann, hún, það þíddi	þeir, þær, þau þíddu		hann, hún, það þíddi	þeir, þær, þau þíddu
imperative (boðháttur)	þíð (þú)	þíðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þíddu	þíðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þíddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þíddur	þídd	þítt		þíddir	þíddar	þídd
accusative (þolfall)	þíddan	þídda	þítt		þídda	þíddar	þídd
dative (þágufall)	þíddum	þíddri	þíddu		þíddum	þíddum	þíddum
genitive (eignarfall)	þídds	þíddrar	þídds		þíddra	þíddra	þíddra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þíddi	þídda	þídda		þíddu	þíddu	þíddu
accusative (þolfall)	þídda	þíddu	þídda		þíddu	þíddu	þíddu
dative (þágufall)	þídda	þíddu	þídda		þíddu	þíddu	þíddu
genitive (eignarfall)	þídda	þíddu	þídda		þíddu	þíddu	þíddu

Etymology 2

From the adjective þíður.

Noun

þíða f (genitive singular þíðu, nominative plural þíður)

1. thaw (warmer weather which begins to melt the earlier ice and snow)

   Synonym: hláka

Declension

declension of þíða

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þíða	þíðan	þíður	þíðurnar
accusative	þíðu	þíðuna	þíður	þíðurnar
dative	þíðu	þíðunni	þíðum	þíðunum
genitive	þíðu	þíðunnar	þíða	þíðanna

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þīdaną.

Verb

þíða (singular past indicative þíddi, plural past indicative þíddu, past participle þíddr)

1. to thaw, melt

Conjugation

Conjugation of þíða — active (weak class 1)

infinitive	þíða
present participle	þíðandi
past participle	þíddr
indicative	present	past
1st-person singular	þíði	þídda
2nd-person singular	þíðir	þíddir
3rd-person singular	þíðir	þíddi
1st-person plural	þíðum	þíddum
2nd-person plural	þíðið	þídduð
3rd-person plural	þíða	þíddu
subjunctive	present	past
1st-person singular	þíða	þídda
2nd-person singular	þíðir	þíddir
3rd-person singular	þíði	þíddi
1st-person plural	þíðim	þíddim
2nd-person plural	þíðið	þíddið
3rd-person plural	þíði	þíddi
imperative	present
2nd-person singular	þíð, þíði
1st-person plural	þíðum
2nd-person plural	þíðið

Conjugation of þíða — mediopassive (weak class 1)

infinitive	þíðask
present participle	þíðandisk
past participle	þízk
indicative	present	past
1st-person singular	þíðumk	þíddumk
2nd-person singular	þíðisk	þíddisk
3rd-person singular	þíðisk	þíddisk
1st-person plural	þíðumsk	þíddumsk
2nd-person plural	þíðizk	þídduzk
3rd-person plural	þíðask	þíddusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	þíðumk	þíddumk
2nd-person singular	þíðisk	þíddisk
3rd-person singular	þíðisk	þíddisk
1st-person plural	þíðimsk	þíddimsk
2nd-person plural	þíðizk	þíddizk
3rd-person plural	þíðisk	þíddisk
imperative	present
2nd-person singular	þízk, þíðisk
1st-person plural	þíðumsk
2nd-person plural	þíðizk

Related terms

• þiðinn
• þiðna
• þíðna
• þíðr

Descendants

• Icelandic: þíða

References

• þíða in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.