świr

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: SWIR

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Unknown.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɕfir/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ir
  • Syllabification: świr

Noun

[edit]

świr m pers

  1. (colloquial) nut; nutjob; crackpot; maniac
    Marek jest zupełnym świrem, lepiej trzymać się od niego z daleka.Marek is a complete nutjob, it's best to keep away from him.
  2. (colloquial) mania; craziness; insanity
    Uważaj na niego, chyba ma świra.Look out for him, he might be crazy.

Declension

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • świr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • świr in Polish dictionaries at PWN