Παράκλητος
Jump to navigation
Jump to search
See also: παράκλητος
Greek[edit]
Proper noun[edit]
Παράκλητος • (Paráklitos) m
- (Christianity) Holy Spirit, Paraclete
- (without capital) (one who comforts)
Declension[edit]
declension of Παράκλητος
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | Παράκλητος • | Παράκλητοι • |
| genitive | Παρακλήτου • | Παρακλήτων • |
| accusative | Παράκλητο • | Παρακλήτους • |
| vocative | Παράκλητε • | Παράκλητοι • |