έξαλλος

Greek

Adjective

έξαλλος • (éxallos) m (feminine έξαλλη, neuter έξαλλο)

1. frantic, frenzied, very angry

Declension

Declension of έξαλλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	έξαλλος •	έξαλλη •	έξαλλο •	έξαλλοι •	έξαλλες •	έξαλλα •
genitive	έξαλλου •	έξαλλης •	έξαλλου •	έξαλλων •	έξαλλων •	έξαλλων •
accusative	έξαλλο •	έξαλλη •	έξαλλο •	έξαλλους •	έξαλλες •	έξαλλα •
vocative	έξαλλε •	έξαλλη •	έξαλλο •	έξαλλοι •	έξαλλες •	έξαλλα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έξαλλος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έξαλλος, etc.)

Coordinate terms

• θυμωμένος (thymoménos, “angry”)
• νευριασμένος (nevriasménos, “angry, irritated”)