ασυλλόγιστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ασυλλόγιστος • (asyllógistos) m (feminine ασυλλόγιστη, neuter ασυλλόγιστο)
- reckless, impetuous, headstrong, incautious
- Synonym: απερίσκεπτος (aperískeptos)
Declension[edit]
Declension of ασυλλόγιστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυλλόγιστος • | ασυλλόγιστη • | ασυλλόγιστο • | ασυλλόγιστοι • | ασυλλόγιστες • | ασυλλόγιστα • |
| genitive | ασυλλόγιστου • | ασυλλόγιστης • | ασυλλόγιστου • | ασυλλόγιστων • | ασυλλόγιστων • | ασυλλόγιστων • |
| accusative | ασυλλόγιστο • | ασυλλόγιστη • | ασυλλόγιστο • | ασυλλόγιστους • | ασυλλόγιστες • | ασυλλόγιστα • |
| vocative | ασυλλόγιστε • | ασυλλόγιστη • | ασυλλόγιστο • | ασυλλόγιστοι • | ασυλλόγιστες • | ασυλλόγιστα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυλλόγιστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυλλόγιστος, etc.) | |||||
Further reading[edit]
- ασυλλόγιστος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.