ατελείωτος

Greek[edit]

From Ancient Greek ἀτελείωτος (ateleíōtos), morphologically α- (a-, “un-, a-, not”) +‎ τελειώνω (teleióno, “to finish”).

ατελείωτος • (ateleíotos) m (feminine ατελείωτη, neuter ατελείωτο)

endless, unending, neverending (never ending or seeming to end)
Με αυτό τον άνθρωπο έχω ατελείωτες ιστορίες!
Me aftó ton ánthropo écho ateleíotes istoríes!
I have endless dealings with this man!

Η πρώτη μέρα στην δουλειά μου φάνηκε ατελείωτη.
I próti méra stin douleiá mou fánike ateleíoti.
The first day at work seemed endless to me.
- 1980, “Μην Κλαις [Don't Cry]”, in Michalis Bourboulis (lyrics), Ilias Andriopoulos (music), Λαϊκά Προάστια [Popular Suburbs], performed by Sotiria Bellou:
  Τα καλοκαίρια μας μικρά,
  κι ατέλειωτοι οι χειμώνες.
  Ta kalokaíria mas mikrá,
  ki atéleiotoi oi cheimónes.
  Our summers short,
  and our winters endless.
unfinished, incomplete (not having ended properly)
Έφυγε και άφησε τις σπουδές της ατελείωτες.
Éfyge kai áfise tis spoudés tis ateleíotes.
She quit and left her studies unfinished.

Declension of ατελείωτος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ατελείωτος •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτοι •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
genitive	ατελείωτου •	ατελείωτης •	ατελείωτου •	ατελείωτων •	ατελείωτων •	ατελείωτων •
accusative	ατελείωτο •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτους •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
vocative	ατελείωτε •	ατελείωτη •	ατελείωτο •	ατελείωτοι •	ατελείωτες •	ατελείωτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατελείωτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατελείωτος, etc.)

(antonym(s) of “never ending”): τετελεσμένος (tetelesménos, “finished, finite”)
(antonym(s) of “incomplete”): ολοκληρωμένος (olokliroménos, “completed, complete”), τελειωμένος (teleioménos, “finished, complete”)