βεβαιότητα

Greek

Etymology

From Ancient Greek βεβαιότης (bebaiótēs), equivalent to βέβαιος (vévaios, “sure, certain”) +‎ -ότητα (-ótita, “-ty, -ness”).

Noun

βεβαιότητα • (vevaiótita) f (plural βεβαιότητες)

1. certainty

Declension

declension of βεβαιότητα

case     \     number	singular	plural
nominative	βεβαιότητα •	βεβαιότητες •
genitive	βεβαιότητας •	βεβαιοτήτων •
accusative	βεβαιότητα •	βεβαιότητες •
vocative	βεβαιότητα •	βεβαιότητες •

Derived terms

• μετά βεβαιότητος (metá vevaiótitos, “with certainty”)