κακοποιός

Greek

Adjective

κακοποιός • (kakopoiós) m (feminine κακοποιός, neuter κακοποιό)

1. criminal

Declension

Declension of κακοποιός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κακοποιός •	κακοποιός •	κακοποιό •	κακοποιοί •	κακοποιοί •	κακοποιά •
genitive	κακοποιού •	κακοποιού •	κακοποιού •	κακοποιών •	κακοποιών •	κακοποιών •
accusative	κακοποιό •	κακοποιό •	κακοποιό •	κακοποιούς •	κακοποιούς •	κακοποιά •
vocative	κακοποιέ •	κακοποιέ •	κακοποιό •	κακοποιοί •	κακοποιοί •	κακοποιά •

Synonyms

• εγκληματικός (egklimatikós)

Related terms

• see: κακοποιώ (kakopoió, “to assault”)

Noun

κακοποιός • (kakopoiós) m or f (plural κακοποιοί)

1. criminal
2. thug

Declension

declension of κακοποιός

case     \     number	singular	plural
nominative	κακοποιός •	κακοποιοί •
genitive	κακοποιού •	κακοποιών •
accusative	κακοποιό •	κακοποιούς •
vocative	κακοποιέ •	κακοποιοί •

Synonyms

• (pejorative): τραμπούκος m (trampoúkos, “thug”)