κεράννυμι

Ancient Greek

Alternative forms

• κεραννύω (kerannúō)
• κεραίω (keraíō), κεράω (keráō) — Epic
• κίρνημι (kírnēmi) — Epic

Etymology

From Proto-Hellenic *kírnāmi, from Proto-Indo-European *ḱerh₂-.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.rán.nyː.mi/ → /ceˈran.ny.mi/ → /ceˈra.ni.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.rán.nyː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈran.ny.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ceˈran.ny.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ceˈran.ny.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ceˈra.ni.mi/

Verb

κεράννυμι • (keránnumi)

1. to mix, mingle, blend
2. to temper, cool by mixing
3. to compound
4. (grammar, passive voice) to coalesce by crasis
5. to multiply into

Inflection

   Present: κεράννῡμῐ, κεράννῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεράννῡμῐ	κεράννῡς	κεράννῡσῐ(ν)	κεράννῠτον	κεράννῠτον	κεράννῠμεν	κεράννῠτε	κεραννῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεραννῠ́ω	κεραννῠ́ῃς	κεραννῠ́ῃ	κεραννῠ́ητον	κεραννῠ́ητον	κεραννῠ́ωμεν	κεραννῠ́ητε	κεραννῠ́ωσῐ(ν)
	optative	κεραννῠ́οιμῐ	κεραννῠ́οις	κεραννῠ́οι	κεραννῠ́οιτον	κεραννῠοίτην	κεραννῠ́οιμεν	κεραννῠ́οιτε	κεραννῠ́οιεν
	imperative		κεράννῡ	κεραννῠ́τω	κεράννῠτον	κεραννῠ́των		κεράννῠτε	κεραννῠ́ντων
middle/ passive	indicative	κεράννῠμαι	κεράννῠσαι	κεράννῠται	κεράννῠσθον	κεράννῠσθον	κεραννῠ́μεθα	κεράννῠσθε	κεράννῠνται
	subjunctive	κεραννῠ́ωμαι	κεραννῠ́ῃ	κεραννῠ́ηται	κεραννῠ́ησθον	κεραννῠ́ησθον	κεραννῠώμεθᾰ	κεραννῠ́ησθε	κεραννῠ́ωνται
	optative	κεραννῠοίμην	κεραννῠ́οιο	κεραννῠ́οιτο	κεραννῠ́οισθον	κεραννῠοίσθην	κεραννῠοίμεθᾰ	κεραννῠ́οισθε	κεραννῠ́οιντο
	imperative		κεράννῠσο	κεραννῠ́σθω	κεράννῠσθον	κεραννῠ́σθων		κεράννῠσθε	κεραννῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεραννῠ́ναι				κεράννῠσθαι
participle	m	κεραννῡ́ς				κεραννῠ́μενος
	f	κεραννῦσᾰ				κεραννῠμένη
	n	κεραννῠ́ν				κεραννῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κεραννῡ́ω, κεραννῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεραννῡ́ω	κεραννῡ́εις	κεραννῡ́ει	κεραννῡ́ετον	κεραννῡ́ετον	κεραννῡ́ομεν	κεραννῡ́ετε	κεραννῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κεραννῡ́ω	κεραννῡ́ῃς	κεραννῡ́ῃ	κεραννῡ́ητον	κεραννῡ́ητον	κεραννῡ́ωμεν	κεραννῡ́ητε	κεραννῡ́ωσῐ(ν)
	optative	κεραννῡ́οιμῐ	κεραννῡ́οις	κεραννῡ́οι	κεραννῡ́οιτον	κεραννῡοίτην	κεραννῡ́οιμεν	κεραννῡ́οιτε	κεραννῡ́οιεν
	imperative		κεράννῡε	κεραννῡέτω	κεραννῡ́ετον	κεραννῡέτων		κεραννῡ́ετε	κεραννῡόντων
middle/ passive	indicative	κεραννῡ́ομαι	κεραννῡ́ῃ, κεραννῡ́ει	κεραννῡ́εται	κεραννῡ́εσθον	κεραννῡ́εσθον	κεραννῡόμεθᾰ	κεραννῡ́εσθε	κεραννῡ́ονται
	subjunctive	κεραννῡ́ωμαι	κεραννῡ́ῃ	κεραννῡ́ηται	κεραννῡ́ησθον	κεραννῡ́ησθον	κεραννῡώμεθᾰ	κεραννῡ́ησθε	κεραννῡ́ωνται
	optative	κεραννῡοίμην	κεραννῡ́οιο	κεραννῡ́οιτο	κεραννῡ́οισθον	κεραννῡοίσθην	κεραννῡοίμεθᾰ	κεραννῡ́οισθε	κεραννῡ́οιντο
	imperative		κεραννῡ́ου	κεραννῡέσθω	κεραννῡ́εσθον	κεραννῡέσθων		κεραννῡ́εσθε	κεραννῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεραννῡ́ειν				κεραννῡ́εσθαι
participle	m	κεραννῡ́ων				κεραννῡόμενος
	f	κεραννῡ́ουσᾰ				κεραννῡομένη
	n	κεραννῦον				κεραννῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκεράννῡν, ἐκεραννῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεράννῡν	ἐκεράννῡς	ἐκεράννῡ	ἐκεράννῠτον	ἐκεραννῠ́την	ἐκεράννῠμεν	ἐκεράννῠτε	ἐκεράννῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεραννῠ́μην	ἐκεράννῠσο	ἐκεράννῠτο	ἐκεράννῠσθον	ἐκεραννῠ́σθην	ἐκεραννῠ́μεθᾰ	ἐκεράννῠσθε	ἐκεράννῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κερᾰ́σω, κερᾰ́σομαι, κρᾱθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κερᾰ́σω	κερᾰ́σεις	κερᾰ́σει	κερᾰ́σετον	κερᾰ́σετον	κερᾰ́σομεν	κερᾰ́σετε	κερᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	κερᾰ́σοιμῐ	κερᾰ́σοις	κερᾰ́σοι	κερᾰ́σοιτον	κερᾰσοίτην	κερᾰ́σοιμεν	κερᾰ́σοιτε	κερᾰ́σοιεν
middle	indicative	κερᾰ́σομαι	κερᾰ́σῃ, κερᾰ́σει	κερᾰ́σεται	κερᾰ́σεσθον	κερᾰ́σεσθον	κερᾰσόμεθᾰ	κερᾰ́σεσθε	κερᾰ́σονται
	optative	κερᾰσοίμην	κερᾰ́σοιο	κερᾰ́σοιτο	κερᾰ́σοισθον	κερᾰσοίσθην	κερᾰσοίμεθᾰ	κερᾰ́σοισθε	κερᾰ́σοιντο
passive	indicative	κρᾱθήσομαι	κρᾱθήσῃ	κρᾱθήσεται	κρᾱθήσεσθον	κρᾱθήσεσθον	κρᾱθησόμεθᾰ	κρᾱθήσεσθε	κρᾱθήσονται
	optative	κρᾱθησοίμην	κρᾱθήσοιο	κρᾱθήσοιτο	κρᾱθήσοισθον	κρᾱθησοίσθην	κρᾱθησοίμεθᾰ	κρᾱθήσοισθε	κρᾱθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κερᾰ́σειν			κερᾰ́σεσθαι		κρᾱθήσεσθαι
participle	m	κερᾰ́σων			κερᾰσόμενος		κρᾱθησόμενος
	f	κερᾰ́σουσᾰ			κερᾰσομένη		κρᾱθησομένη
	n	κερᾰ́σον			κερᾰσόμενον		κρᾱθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκέρᾰσᾰ, ἐκερᾰσᾰ́μην, ἐκρᾱ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκέρᾰσᾰ	ἐκέρᾰσᾰς	ἐκέρᾰσε(ν)	ἐκερᾰ́σᾰτον	ἐκερᾰσᾰ́την	ἐκερᾰ́σᾰμεν	ἐκερᾰ́σᾰτε	ἐκέρᾰσᾰν
	subjunctive	κερᾰ́σω	κερᾰ́σῃς	κερᾰ́σῃ	κερᾰ́σητον	κερᾰ́σητον	κερᾰ́σωμεν	κερᾰ́σητε	κερᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	κερᾰ́σαιμῐ	κερᾰ́σειᾰς, κερᾰ́σαις	κερᾰ́σειε(ν), κερᾰ́σαι	κερᾰ́σαιτον	κερᾰσαίτην	κερᾰ́σαιμεν	κερᾰ́σαιτε	κερᾰ́σειᾰν, κερᾰ́σαιεν
	imperative		κέρᾰσον	κερᾰσᾰ́τω	κερᾰ́σᾰτον	κερᾰσᾰ́των		κερᾰ́σᾰτε	κερᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκερᾰσᾰ́μην	ἐκερᾰ́σω	ἐκερᾰ́σᾰτο	ἐκερᾰ́σᾰσθον	ἐκερᾰσᾰ́σθην	ἐκερᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐκερᾰ́σᾰσθε	ἐκερᾰ́σᾰντο
	subjunctive	κερᾰ́σωμαι	κερᾰ́σῃ	κερᾰ́σηται	κερᾰ́σησθον	κερᾰ́σησθον	κερᾰσώμεθᾰ	κερᾰ́σησθε	κερᾰ́σωνται
	optative	κερᾰσαίμην	κερᾰ́σαιο	κερᾰ́σαιτο	κερᾰ́σαισθον	κερᾰσαίσθην	κερᾰσαίμεθᾰ	κερᾰ́σαισθε	κερᾰ́σαιντο
	imperative		κέρᾰσαι	κερᾰσᾰ́σθω	κερᾰ́σᾰσθον	κερᾰσᾰ́σθων		κερᾰ́σᾰσθε	κερᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκρᾱ́θην	ἐκρᾱ́θης	ἐκρᾱ́θη	ἐκρᾱ́θητον	ἐκρᾱθήτην	ἐκρᾱ́θημεν	ἐκρᾱ́θητε	ἐκρᾱ́θησᾰν
	subjunctive	κρᾱθῶ	κρᾱθῇς	κρᾱθῇ	κρᾱθῆτον	κρᾱθῆτον	κρᾱθῶμεν	κρᾱθῆτε	κρᾱθῶσῐ(ν)
	optative	κρᾱθείην	κρᾱθείης	κρᾱθείη	κρᾱθεῖτον, κρᾱθείητον	κρᾱθείτην, κρᾱθειήτην	κρᾱθεῖμεν, κρᾱθείημεν	κρᾱθεῖτε, κρᾱθείητε	κρᾱθεῖεν, κρᾱθείησᾰν
	imperative		κρᾱ́θητῐ	κρᾱθήτω	κρᾱ́θητον	κρᾱθήτων		κρᾱ́θητε	κρᾱθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κερᾰ́σαι			κερᾰ́σᾰσθαι		κρᾱθῆναι
participle	m	κερᾰ́σᾱς			κερᾰσᾰ́μενος		κρᾱθείς
	f	κερᾰ́σᾱσᾰ			κερᾰσᾰμένη		κρᾱθεῖσᾰ
	n	κερᾰ́σᾰν			κερᾰσᾰ́μενον		κρᾱθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κέκρᾱμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κέκρᾱμαι	κέκρᾱσαι	κέκρᾱται	κέκρᾱσθον	κέκρᾱσθον	κεκρᾱ́μεθᾰ	κέκρᾱσθε	κέκρᾱνται
	subjunctive	κεκρᾱμένος ὦ	κεκρᾱμένος ᾖς	κεκρᾱμένος ᾖ	κεκρᾱμένω ἦτον	κεκρᾱμένω ἦτον	κεκρᾱμένοι ὦμεν	κεκρᾱμένοι ἦτε	κεκρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκρᾱμένος εἴην	κεκρᾱμένος εἴης	κεκρᾱμένος εἴη	κεκρᾱμένω εἴητον/εἶτον	κεκρᾱμένω εἰήτην/εἴτην	κεκρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκρᾱμένοι εἴητε/εἶτε	κεκρᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκρᾱσο	κεκρᾱ́σθω	κέκρᾱσθον	κεκρᾱ́σθων		κέκρᾱσθε	κεκρᾱ́σθων
						middle/passive
infinitive						κεκρᾶσθαι
participle	m					κεκρᾱμένος
	f					κεκρᾱμένη
	n					κεκρᾱμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκρᾱ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐκεκρᾱ́μην	ἐκέκρᾱσο	ἐκέκρᾱτο	ἐκέκρᾱσθον	ἐκεκρᾱ́σθην	ἐκεκρᾱ́μεθᾰ	ἐκέκρᾱσθε	ἐκέκρᾱντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνακεράννυμι (anakeránnumi)
• ἐγκεράννυμι (enkeránnumi)
• ἐκκεράννυμι (ekkeránnumi)
• ἐπικεράννυμι (epikeránnumi)
• κατακεράννυμι (katakeránnumi)
• κρᾶμα (krâma)
• κρᾶσις (krâsis)
• κρατήρ (kratḗr)
• μελῐ́κρᾱτον (melíkrāton)
• μετακεράννυμι (metakeránnumi)
• παρεγκεράννυμι (parenkeránnumi)
• περικεράννυμι (perikeránnumi)
• συγκατακεράννυμι (sunkatakeránnumi)
• συγκεράννυμι (sunkeránnumi)

 

References

• “κεράννυμι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κεράννυμι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κεράννυμι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κεράννυμι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κεράννυμι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G2767 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible