μαραυγέω

Ancient Greek

Etymology

Compound with second member as in χρῡσαυγέω (khrūsaugéō, “to shine like gold”), σκῐαυγέω (skiaugéō, “to be purblind”) and βολαυγέω (bolaugéō, “to emit rays”), and with an adjectival or verbal first member. Thus, either related to μαρμάρεος (marmáreos, “flashing”), or to μαρμαίρω (marmaírō, “to flash”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.rau̯.ɡé.ɔː/ → /ma.raβˈʝe.o/ → /ma.ravˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.rau̯.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.rawˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.raβˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.ravˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.ravˈʝe.o/

Verb

μᾰραυγέω • (maraugéō)

1. (of cat's eyes) to contract the pupil when exposed to light

Inflection

   Present: μᾰραυγέω, μᾰραυγέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μᾰραυγέω	μᾰραυγέεις	μᾰραυγέει	μᾰραυγέετον	μᾰραυγέετον	μᾰραυγέομεν	μᾰραυγέετε	μᾰραυγέουσῐ(ν)
	subjunctive	μᾰραυγέω	μᾰραυγέῃς	μᾰραυγέῃ	μᾰραυγέητον	μᾰραυγέητον	μᾰραυγέωμεν	μᾰραυγέητε	μᾰραυγέωσῐ(ν)
	optative	μᾰραυγέοιμῐ	μᾰραυγέοις	μᾰραυγέοι	μᾰραυγέοιτον	μᾰραυγεοίτην	μᾰραυγέοιμεν	μᾰραυγέοιτε	μᾰραυγέοιεν
	imperative		μᾰραύγεε	μᾰραυγεέτω	μᾰραυγέετον	μᾰραυγεέτων		μᾰραυγέετε	μᾰραυγεόντων
middle/ passive	indicative	μᾰραυγέομαι	μᾰραυγέῃ, μᾰραυγέει	μᾰραυγέεται	μᾰραυγέεσθον	μᾰραυγέεσθον	μᾰραυγεόμεθᾰ	μᾰραυγέεσθε	μᾰραυγέονται
	subjunctive	μᾰραυγέωμαι	μᾰραυγέῃ	μᾰραυγέηται	μᾰραυγέησθον	μᾰραυγέησθον	μᾰραυγεώμεθᾰ	μᾰραυγέησθε	μᾰραυγέωνται
	optative	μᾰραυγεοίμην	μᾰραυγέοιο	μᾰραυγέοιτο	μᾰραυγέοισθον	μᾰραυγεοίσθην	μᾰραυγεοίμεθᾰ	μᾰραυγέοισθε	μᾰραυγέοιντο
	imperative		μᾰραυγέου	μᾰραυγεέσθω	μᾰραυγέεσθον	μᾰραυγεέσθων		μᾰραυγέεσθε	μᾰραυγεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μᾰραυγέειν				μᾰραυγέεσθαι
participle	m	μᾰραυγέων				μᾰραυγεόμενος
	f	μᾰραυγέουσᾰ				μᾰραυγεομένη
	n	μᾰραυγέον				μᾰραυγεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: μᾰραυγῶ, μᾰραυγοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μᾰραυγῶ	μᾰραυγεῖς	μᾰραυγεῖ	μᾰραυγεῖτον	μᾰραυγεῖτον	μᾰραυγοῦμεν	μᾰραυγεῖτε	μᾰραυγοῦσῐ(ν)
	subjunctive	μᾰραυγῶ	μᾰραυγῇς	μᾰραυγῇ	μᾰραυγῆτον	μᾰραυγῆτον	μᾰραυγῶμεν	μᾰραυγῆτε	μᾰραυγῶσῐ(ν)
	optative	μᾰραυγοίην, μᾰραυγοῖμῐ	μᾰραυγοίης, μᾰραυγοῖς	μᾰραυγοίη, μᾰραυγοῖ	μᾰραυγοῖτον, μᾰραυγοίητον	μᾰραυγοίτην, μᾰραυγοιήτην	μᾰραυγοῖμεν, μᾰραυγοίημεν	μᾰραυγοῖτε, μᾰραυγοίητε	μᾰραυγοῖεν, μᾰραυγοίησᾰν
	imperative		μᾰραύγει	μᾰραυγείτω	μᾰραυγεῖτον	μᾰραυγείτων		μᾰραυγεῖτε	μᾰραυγούντων
middle/ passive	indicative	μᾰραυγοῦμαι	μᾰραυγεῖ, μᾰραυγῇ	μᾰραυγεῖται	μᾰραυγεῖσθον	μᾰραυγεῖσθον	μᾰραυγούμεθᾰ	μᾰραυγεῖσθε	μᾰραυγοῦνται
	subjunctive	μᾰραυγῶμαι	μᾰραυγῇ	μᾰραυγῆται	μᾰραυγῆσθον	μᾰραυγῆσθον	μᾰραυγώμεθᾰ	μᾰραυγῆσθε	μᾰραυγῶνται
	optative	μᾰραυγοίμην	μᾰραυγοῖο	μᾰραυγοῖτο	μᾰραυγοῖσθον	μᾰραυγοίσθην	μᾰραυγοίμεθᾰ	μᾰραυγοῖσθε	μᾰραυγοῖντο
	imperative		μᾰραυγοῦ	μᾰραυγείσθω	μᾰραυγεῖσθον	μᾰραυγείσθων		μᾰραυγεῖσθε	μᾰραυγείσθων
		active				middle/passive
infinitive		μᾰραυγεῖν				μᾰραυγεῖσθαι
participle	m	μᾰραυγῶν				μᾰραυγούμενος
	f	μᾰραυγοῦσᾰ				μᾰραυγουμένη
	n	μᾰραυγοῦν				μᾰραυγούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμᾰραύγεον, ἐμᾰραυγεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμᾰραύγεον	ἐμᾰραύγεες	ἐμᾰραύγεε(ν)	ἐμᾰραυγέετον	ἐμᾰραυγεέτην	ἐμᾰραυγέομεν	ἐμᾰραυγέετε	ἐμᾰραύγεον
middle/ passive	indicative	ἐμᾰραυγεόμην	ἐμᾰραυγέου	ἐμᾰραυγέετο	ἐμᾰραυγέεσθον	ἐμᾰραυγεέσθην	ἐμᾰραυγεόμεθᾰ	ἐμᾰραυγέεσθε	ἐμᾰραυγέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμᾰραύγουν, ἐμᾰραυγούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμᾰραύγουν	ἐμᾰραύγεις	ἐμᾰραύγει	ἐμᾰραυγεῖτον	ἐμᾰραυγείτην	ἐμᾰραυγοῦμεν	ἐμᾰραυγεῖτε	ἐμᾰραύγουν
middle/ passive	indicative	ἐμᾰραυγούμην	ἐμᾰραυγοῦ	ἐμᾰραυγεῖτο	ἐμᾰραυγεῖσθον	ἐμᾰραυγείσθην	ἐμᾰραυγούμεθᾰ	ἐμᾰραυγεῖσθε	ἐμᾰραυγοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μᾰραυγήσω, μᾰραυγήσομαι, μᾰραυγηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μᾰραυγήσω	μᾰραυγήσεις	μᾰραυγήσει	μᾰραυγήσετον	μᾰραυγήσετον	μᾰραυγήσομεν	μᾰραυγήσετε	μᾰραυγήσουσῐ(ν)
	optative	μᾰραυγήσοιμῐ	μᾰραυγήσοις	μᾰραυγήσοι	μᾰραυγήσοιτον	μᾰραυγησοίτην	μᾰραυγήσοιμεν	μᾰραυγήσοιτε	μᾰραυγήσοιεν
middle	indicative	μᾰραυγήσομαι	μᾰραυγήσῃ, μᾰραυγήσει	μᾰραυγήσεται	μᾰραυγήσεσθον	μᾰραυγήσεσθον	μᾰραυγησόμεθᾰ	μᾰραυγήσεσθε	μᾰραυγήσονται
	optative	μᾰραυγησοίμην	μᾰραυγήσοιο	μᾰραυγήσοιτο	μᾰραυγήσοισθον	μᾰραυγησοίσθην	μᾰραυγησοίμεθᾰ	μᾰραυγήσοισθε	μᾰραυγήσοιντο
passive	indicative	μᾰραυγηθήσομαι	μᾰραυγηθήσῃ	μᾰραυγηθήσεται	μᾰραυγηθήσεσθον	μᾰραυγηθήσεσθον	μᾰραυγηθησόμεθᾰ	μᾰραυγηθήσεσθε	μᾰραυγηθήσονται
	optative	μᾰραυγηθησοίμην	μᾰραυγηθήσοιο	μᾰραυγηθήσοιτο	μᾰραυγηθήσοισθον	μᾰραυγηθησοίσθην	μᾰραυγηθησοίμεθᾰ	μᾰραυγηθήσοισθε	μᾰραυγηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μᾰραυγήσειν			μᾰραυγήσεσθαι		μᾰραυγηθήσεσθαι
participle	m	μᾰραυγήσων			μᾰραυγησόμενος		μᾰραυγηθησόμενος
	f	μᾰραυγήσουσᾰ			μᾰραυγησομένη		μᾰραυγηθησομένη
	n	μᾰραυγῆσον			μᾰραυγησόμενον		μᾰραυγηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμᾰραύγησᾰ, ἐμᾰραυγησᾰ́μην, μᾰραυγήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμᾰραύγησᾰ	ἐμᾰραύγησᾰς	ἐμᾰραύγησε(ν)	ἐμᾰραυγήσᾰτον	ἐμᾰραυγησᾰ́την	ἐμᾰραυγήσᾰμεν	ἐμᾰραυγήσᾰτε	ἐμᾰραύγησᾰν
	subjunctive	μᾰραυγήσω	μᾰραυγήσῃς	μᾰραυγήσῃ	μᾰραυγήσητον	μᾰραυγήσητον	μᾰραυγήσωμεν	μᾰραυγήσητε	μᾰραυγήσωσῐ(ν)
	optative	μᾰραυγήσαιμῐ	μᾰραυγήσειᾰς, μᾰραυγήσαις	μᾰραυγήσειε(ν), μᾰραυγήσαι	μᾰραυγήσαιτον	μᾰραυγησαίτην	μᾰραυγήσαιμεν	μᾰραυγήσαιτε	μᾰραυγήσειᾰν, μᾰραυγήσαιεν
	imperative		μᾰραύγησον	μᾰραυγησᾰ́τω	μᾰραυγήσᾰτον	μᾰραυγησᾰ́των		μᾰραυγήσᾰτε	μᾰραυγησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμᾰραυγησᾰ́μην	ἐμᾰραυγήσω	ἐμᾰραυγήσᾰτο	ἐμᾰραυγήσᾰσθον	ἐμᾰραυγησᾰ́σθην	ἐμᾰραυγησᾰ́μεθᾰ	ἐμᾰραυγήσᾰσθε	ἐμᾰραυγήσᾰντο
	subjunctive	μᾰραυγήσωμαι	μᾰραυγήσῃ	μᾰραυγήσηται	μᾰραυγήσησθον	μᾰραυγήσησθον	μᾰραυγησώμεθᾰ	μᾰραυγήσησθε	μᾰραυγήσωνται
	optative	μᾰραυγησαίμην	μᾰραυγήσαιο	μᾰραυγήσαιτο	μᾰραυγήσαισθον	μᾰραυγησαίσθην	μᾰραυγησαίμεθᾰ	μᾰραυγήσαισθε	μᾰραυγήσαιντο
	imperative		μᾰραύγησαι	μᾰραυγησᾰ́σθω	μᾰραυγήσᾰσθον	μᾰραυγησᾰ́σθων		μᾰραυγήσᾰσθε	μᾰραυγησᾰ́σθων
passive	indicative	μᾰραυγήθην	μᾰραυγήθης	μᾰραυγήθη	μᾰραυγήθητον	μᾰραυγηθήτην	μᾰραυγήθημεν	μᾰραυγήθητε	μᾰραυγήθησᾰν
	subjunctive	ἐμᾰραυγηθῶ	ἐμᾰραυγηθῇς	ἐμᾰραυγηθῇ	ἐμᾰραυγηθῆτον	ἐμᾰραυγηθῆτον	ἐμᾰραυγηθῶμεν	ἐμᾰραυγηθῆτε	ἐμᾰραυγηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐμᾰραυγηθείην	ἐμᾰραυγηθείης	ἐμᾰραυγηθείη	ἐμᾰραυγηθεῖτον, ἐμᾰραυγηθείητον	ἐμᾰραυγηθείτην, ἐμᾰραυγηθειήτην	ἐμᾰραυγηθεῖμεν, ἐμᾰραυγηθείημεν	ἐμᾰραυγηθεῖτε, ἐμᾰραυγηθείητε	ἐμᾰραυγηθεῖεν, ἐμᾰραυγηθείησᾰν
	imperative		ἐμᾰραυγήθητῐ	ἐμᾰραυγηθήτω	ἐμᾰραυγήθητον	ἐμᾰραυγηθήτων		ἐμᾰραυγήθητε	ἐμᾰραυγηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μᾰραυγῆσαι			μᾰραυγήσᾰσθαι		ἐμᾰραυγηθῆναι
participle	m	μᾰραυγήσᾱς			μᾰραυγησᾰ́μενος		ἐμᾰραυγηθείς
	f	μᾰραυγήσᾱσᾰ			μᾰραυγησᾰμένη		ἐμᾰραυγηθεῖσᾰ
	n	μᾰραυγῆσᾰν			μᾰραυγησᾰ́μενον		ἐμᾰραυγηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμᾰραύγηκᾰ, μεμᾰραύγημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμᾰραύγηκᾰ	μεμᾰραύγηκᾰς	μεμᾰραύγηκε(ν)	μεμᾰραυγήκᾰτον	μεμᾰραυγήκᾰτον	μεμᾰραυγήκᾰμεν	μεμᾰραυγήκᾰτε	μεμᾰραυγήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμᾰραυγήκω	μεμᾰραυγήκῃς	μεμᾰραυγήκῃ	μεμᾰραυγήκητον	μεμᾰραυγήκητον	μεμᾰραυγήκωμεν	μεμᾰραυγήκητε	μεμᾰραυγήκωσῐ(ν)
	optative	μεμᾰραυγήκοιμῐ, μεμᾰραυγηκοίην	μεμᾰραυγήκοις, μεμᾰραυγηκοίης	μεμᾰραυγήκοι, μεμᾰραυγηκοίη	μεμᾰραυγήκοιτον	μεμᾰραυγηκοίτην	μεμᾰραυγήκοιμεν	μεμᾰραυγήκοιτε	μεμᾰραυγήκοιεν
	imperative		μεμᾰραύγηκε	μεμᾰραυγηκέτω	μεμᾰραυγήκετον	μεμᾰραυγηκέτων		μεμᾰραυγήκετε	μεμᾰραυγηκόντων
middle/ passive	indicative	μεμᾰραύγημαι	μεμᾰραύγησαι	μεμᾰραύγηται	μεμᾰραύγησθον	μεμᾰραύγησθον	μεμᾰραυγήμεθᾰ	μεμᾰραύγησθε	μεμᾰραύγηνται
	subjunctive	μεμᾰραυγημένος ὦ	μεμᾰραυγημένος ᾖς	μεμᾰραυγημένος ᾖ	μεμᾰραυγημένω ἦτον	μεμᾰραυγημένω ἦτον	μεμᾰραυγημένοι ὦμεν	μεμᾰραυγημένοι ἦτε	μεμᾰραυγημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμᾰραυγημένος εἴην	μεμᾰραυγημένος εἴης	μεμᾰραυγημένος εἴη	μεμᾰραυγημένω εἴητον/εἶτον	μεμᾰραυγημένω εἰήτην/εἴτην	μεμᾰραυγημένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμᾰραυγημένοι εἴητε/εἶτε	μεμᾰραυγημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμᾰραύγησο	μεμᾰραυγήσθω	μεμᾰραύγησθον	μεμᾰραυγήσθων		μεμᾰραύγησθε	μεμᾰραυγήσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμᾰραυγηκέναι				μεμᾰραυγῆσθαι
participle	m	μεμᾰραυγηκώς				μεμᾰραυγημένος
	f	μεμᾰραυγηκυῖᾰ				μεμᾰραυγημένη
	n	μεμᾰραυγηκός				μεμᾰραυγημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• μᾰραυγῐ́ᾱ (maraugíā)

Further reading

• “μαραυγέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μαραυγέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN