πλατύνω

Ancient Greek

Etymology

From πλᾰτῠ́ς (platús, “wide, broad”) +‎ -ω (-ō, verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pla.tý.nɔː/ → /plaˈty.no/ → /plaˈti.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pla.tý.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /plaˈty.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /plaˈty.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /plaˈty.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /plaˈti.no/

Verb

πλᾰτῠ́νω • (platúnō)

1. to widen
2. to pronounce broadly
3. to amplify

Inflection

   Present: πλᾰτῠ́νω, πλᾰτῠ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰτῠ́νω	πλᾰτῠ́νεις	πλᾰτῠ́νει	πλᾰτῠ́νετον	πλᾰτῠ́νετον	πλᾰτῠ́νομεν	πλᾰτῠ́νετε	πλᾰτῠ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	πλᾰτῠ́νω	πλᾰτῠ́νῃς	πλᾰτῠ́νῃ	πλᾰτῠ́νητον	πλᾰτῠ́νητον	πλᾰτῠ́νωμεν	πλᾰτῠ́νητε	πλᾰτῠ́νωσῐ(ν)
	optative	πλᾰτῠ́νοιμῐ	πλᾰτῠ́νοις	πλᾰτῠ́νοι	πλᾰτῠ́νοιτον	πλᾰτῠνοίτην	πλᾰτῠ́νοιμεν	πλᾰτῠ́νοιτε	πλᾰτῠ́νοιεν
	imperative		πλᾰ́τῠνε	πλᾰτῠνέτω	πλᾰτῠ́νετον	πλᾰτῠνέτων		πλᾰτῠ́νετε	πλᾰτῠνόντων
middle/ passive	indicative	πλᾰτῠ́νομαι	πλᾰτῠ́νῃ, πλᾰτῠ́νει	πλᾰτῠ́νεται	πλᾰτῠ́νεσθον	πλᾰτῠ́νεσθον	πλᾰτῠνόμεθᾰ	πλᾰτῠ́νεσθε	πλᾰτῠ́νονται
	subjunctive	πλᾰτῠ́νωμαι	πλᾰτῠ́νῃ	πλᾰτῠ́νηται	πλᾰτῠ́νησθον	πλᾰτῠ́νησθον	πλᾰτῠνώμεθᾰ	πλᾰτῠ́νησθε	πλᾰτῠ́νωνται
	optative	πλᾰτῠνοίμην	πλᾰτῠ́νοιο	πλᾰτῠ́νοιτο	πλᾰτῠ́νοισθον	πλᾰτῠνοίσθην	πλᾰτῠνοίμεθᾰ	πλᾰτῠ́νοισθε	πλᾰτῠ́νοιντο
	imperative		πλᾰτῠ́νου	πλᾰτῠνέσθω	πλᾰτῠ́νεσθον	πλᾰτῠνέσθων		πλᾰτῠ́νεσθε	πλᾰτῠνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πλᾰτῠ́νειν				πλᾰτῠ́νεσθαι
participle	m	πλᾰτῠ́νων				πλᾰτῠνόμενος
	f	πλᾰτῠ́νουσᾰ				πλᾰτῠνομένη
	n	πλᾰτῠ́νον				πλᾰτῠνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπλᾰ́τῠνον, ἐπλᾰτῠνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλᾰ́τῠνον	ἐπλᾰ́τῠνες	ἐπλᾰ́τῠνε(ν)	ἐπλᾰτῠ́νετον	ἐπλᾰτῠνέτην	ἐπλᾰτῠ́νομεν	ἐπλᾰτῠ́νετε	ἐπλᾰ́τῠνον
middle/ passive	indicative	ἐπλᾰτῠνόμην	ἐπλᾰτῠ́νου	ἐπλᾰτῠ́νετο	ἐπλᾰτῠ́νεσθον	ἐπλᾰτῠνέσθην	ἐπλᾰτῠνόμεθᾰ	ἐπλᾰτῠ́νεσθε	ἐπλᾰτῠ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πλᾰτῠνέω, πλᾰτῠνέομαι, πλᾰτῠνθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰτῠνέω	πλᾰτῠνέεις	πλᾰτῠνέει	πλᾰτῠνέετον	πλᾰτῠνέετον	πλᾰτῠνέομεν	πλᾰτῠνέετε	πλᾰτῠνέουσῐ(ν)
	optative	πλᾰτῠνέοιμῐ	πλᾰτῠνέοις	πλᾰτῠνέοι	πλᾰτῠνέοιτον	πλᾰτῠνεοίτην	πλᾰτῠνέοιμεν	πλᾰτῠνέοιτε	πλᾰτῠνέοιεν
middle	indicative	πλᾰτῠνέομαι	πλᾰτῠνέῃ, πλᾰτῠνέει	πλᾰτῠνέεται	πλᾰτῠνέεσθον	πλᾰτῠνέεσθον	πλᾰτῠνεόμεθᾰ	πλᾰτῠνέεσθε	πλᾰτῠνέονται
	optative	πλᾰτῠνεοίμην	πλᾰτῠνέοιο	πλᾰτῠνέοιτο	πλᾰτῠνέοισθον	πλᾰτῠνεοίσθην	πλᾰτῠνεοίμεθᾰ	πλᾰτῠνέοισθε	πλᾰτῠνέοιντο
passive	indicative	πλᾰτῠνθήσομαι	πλᾰτῠνθήσῃ	πλᾰτῠνθήσεται	πλᾰτῠνθήσεσθον	πλᾰτῠνθήσεσθον	πλᾰτῠνθησόμεθᾰ	πλᾰτῠνθήσεσθε	πλᾰτῠνθήσονται
	optative	πλᾰτῠνθησοίμην	πλᾰτῠνθήσοιο	πλᾰτῠνθήσοιτο	πλᾰτῠνθήσοισθον	πλᾰτῠνθησοίσθην	πλᾰτῠνθησοίμεθᾰ	πλᾰτῠνθήσοισθε	πλᾰτῠνθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πλᾰτῠνέειν			πλᾰτῠνέεσθαι		πλᾰτῠνθήσεσθαι
participle	m	πλᾰτῠνέων			πλᾰτῠνεόμενος		πλᾰτῠνθησόμενος
	f	πλᾰτῠνέουσᾰ			πλᾰτῠνεομένη		πλᾰτῠνθησομένη
	n	πλᾰτῠνέον			πλᾰτῠνεόμενον		πλᾰτῠνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πλᾰτῠνῶ, πλᾰτῠνοῦμαι, πλᾰτῠνθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πλᾰτῠνῶ	πλᾰτῠνεῖς	πλᾰτῠνεῖ	πλᾰτῠνεῖτον	πλᾰτῠνεῖτον	πλᾰτῠνοῦμεν	πλᾰτῠνεῖτε	πλᾰτῠνοῦσῐ(ν)
	optative	πλᾰτῠνοίην, πλᾰτῠνοῖμῐ	πλᾰτῠνοίης, πλᾰτῠνοῖς	πλᾰτῠνοίη, πλᾰτῠνοῖ	πλᾰτῠνοῖτον, πλᾰτῠνοίητον	πλᾰτῠνοίτην, πλᾰτῠνοιήτην	πλᾰτῠνοῖμεν, πλᾰτῠνοίημεν	πλᾰτῠνοῖτε, πλᾰτῠνοίητε	πλᾰτῠνοῖεν, πλᾰτῠνοίησᾰν
middle	indicative	πλᾰτῠνοῦμαι	πλᾰτῠνῇ	πλᾰτῠνεῖται	πλᾰτῠνεῖσθον	πλᾰτῠνεῖσθον	πλᾰτῠνούμεθᾰ	πλᾰτῠνεῖσθε	πλᾰτῠνοῦνται
	optative	πλᾰτῠνοίμην	πλᾰτῠνοῖο	πλᾰτῠνοῖτο	πλᾰτῠνοῖσθον	πλᾰτῠνοίσθην	πλᾰτῠνοίμεθᾰ	πλᾰτῠνοῖσθε	πλᾰτῠνοῖντο
passive	indicative	πλᾰτῠνθήσομαι	πλᾰτῠνθήσῃ	πλᾰτῠνθήσεται	πλᾰτῠνθήσεσθον	πλᾰτῠνθήσεσθον	πλᾰτῠνθησόμεθᾰ	πλᾰτῠνθήσεσθε	πλᾰτῠνθήσονται
	optative	πλᾰτῠνθησοίμην	πλᾰτῠνθήσοιο	πλᾰτῠνθήσοιτο	πλᾰτῠνθήσοισθον	πλᾰτῠνθησοίσθην	πλᾰτῠνθησοίμεθᾰ	πλᾰτῠνθήσοισθε	πλᾰτῠνθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πλᾰτῠνεῖν			πλᾰτῠνεῖσθαι		πλᾰτῠνθήσεσθαι
participle	m	πλᾰτῠνῶν			πλᾰτῠνούμενος		πλᾰτῠνθησόμενος
	f	πλᾰτῠνοῦσᾰ			πλᾰτῠνουμένη		πλᾰτῠνθησομένη
	n	πλᾰτῠνοῦν			πλᾰτῠνούμενον		πλᾰτῠνθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπλᾰ́τῡνᾰ, ἐπλᾰτῡνᾰ́μην, ἐπλᾰτῡ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπλᾰ́τῡνᾰ	ἐπλᾰ́τῡνᾰς	ἐπλᾰ́τῡνε(ν)	ἐπλᾰτῡ́νᾰτον	ἐπλᾰτῡνᾰ́την	ἐπλᾰτῡ́νᾰμεν	ἐπλᾰτῡ́νᾰτε	ἐπλᾰ́τῡνᾰν
	subjunctive	πλᾰτῡ́νω	πλᾰτῡ́νῃς	πλᾰτῡ́νῃ	πλᾰτῡ́νητον	πλᾰτῡ́νητον	πλᾰτῡ́νωμεν	πλᾰτῡ́νητε	πλᾰτῡ́νωσῐ(ν)
	optative	πλᾰτῡ́ναιμῐ	πλᾰτῡ́νειᾰς, πλᾰτῡ́ναις	πλᾰτῡ́νειε(ν), πλᾰτῡ́ναι	πλᾰτῡ́ναιτον	πλᾰτῡναίτην	πλᾰτῡ́ναιμεν	πλᾰτῡ́ναιτε	πλᾰτῡ́νειᾰν, πλᾰτῡ́ναιεν
	imperative		πλᾰ́τῡνον	πλᾰτῡνᾰ́τω	πλᾰτῡ́νᾰτον	πλᾰτῡνᾰ́των		πλᾰτῡ́νᾰτε	πλᾰτῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπλᾰτῡνᾰ́μην	ἐπλᾰτῡ́νω	ἐπλᾰτῡ́νᾰτο	ἐπλᾰτῡ́νᾰσθον	ἐπλᾰτῡνᾰ́σθην	ἐπλᾰτῡνᾰ́μεθᾰ	ἐπλᾰτῡ́νᾰσθε	ἐπλᾰτῡ́νᾰντο
	subjunctive	πλᾰτῡ́νωμαι	πλᾰτῡ́νῃ	πλᾰτῡ́νηται	πλᾰτῡ́νησθον	πλᾰτῡ́νησθον	πλᾰτῡνώμεθᾰ	πλᾰτῡ́νησθε	πλᾰτῡ́νωνται
	optative	πλᾰτῡναίμην	πλᾰτῡ́ναιο	πλᾰτῡ́ναιτο	πλᾰτῡ́ναισθον	πλᾰτῡναίσθην	πλᾰτῡναίμεθᾰ	πλᾰτῡ́ναισθε	πλᾰτῡ́ναιντο
	imperative		πλᾰ́τῡναι	πλᾰτῡνᾰ́σθω	πλᾰτῡ́νᾰσθον	πλᾰτῡνᾰ́σθων		πλᾰτῡ́νᾰσθε	πλᾰτῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπλᾰτῡ́νθην	ἐπλᾰτῡ́νθης	ἐπλᾰτῡ́νθη	ἐπλᾰτῡ́νθητον	ἐπλᾰτῡνθήτην	ἐπλᾰτῡ́νθημεν	ἐπλᾰτῡ́νθητε	ἐπλᾰτῡ́νθησᾰν
	subjunctive	πλᾰτῡνθῶ	πλᾰτῡνθῇς	πλᾰτῡνθῇ	πλᾰτῡνθῆτον	πλᾰτῡνθῆτον	πλᾰτῡνθῶμεν	πλᾰτῡνθῆτε	πλᾰτῡνθῶσῐ(ν)
	optative	πλᾰτῡνθείην	πλᾰτῡνθείης	πλᾰτῡνθείη	πλᾰτῡνθεῖτον, πλᾰτῡνθείητον	πλᾰτῡνθείτην, πλᾰτῡνθειήτην	πλᾰτῡνθεῖμεν, πλᾰτῡνθείημεν	πλᾰτῡνθεῖτε, πλᾰτῡνθείητε	πλᾰτῡνθεῖεν, πλᾰτῡνθείησᾰν
	imperative		πλᾰτῡ́νθητῐ	πλᾰτῡνθήτω	πλᾰτῡ́νθητον	πλᾰτῡνθήτων		πλᾰτῡ́νθητε	πλᾰτῡνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πλᾰτῦναι			πλᾰτῡ́νᾰσθαι		πλᾰτῡνθῆναι
participle	m	πλᾰτῡ́νᾱς			πλᾰτῡνᾰ́μενος		πλᾰτῡνθείς
	f	πλᾰτῡ́νᾱσᾰ			πλᾰτῡνᾰμένη		πλᾰτῡνθεῖσᾰ
	n	πλᾰτῦνᾰν			πλᾰτῡνᾰ́μενον		πλᾰτῡνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπλᾰ́τῠσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	πεπλᾰ́τῠσμαι	πεπλᾰ́τῠνσαι	πεπλᾰ́τῠνται	πεπλᾰ́τῠνθον	πεπλᾰ́τῠνθον	πεπλᾰτῠ́σμεθᾰ	πεπλᾰ́τῠνθε	πεπλᾰτῠ́νᾰται
	subjunctive	πεπλᾰτῠσμένος ὦ	πεπλᾰτῠσμένος ᾖς	πεπλᾰτῠσμένος ᾖ	πεπλᾰτῠσμένω ἦτον	πεπλᾰτῠσμένω ἦτον	πεπλᾰτῠσμένοι ὦμεν	πεπλᾰτῠσμένοι ἦτε	πεπλᾰτῠσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπλᾰτῠσμένος εἴην	πεπλᾰτῠσμένος εἴης	πεπλᾰτῠσμένος εἴη	πεπλᾰτῠσμένω εἴητον/εἶτον	πεπλᾰτῠσμένω εἰήτην/εἴτην	πεπλᾰτῠσμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπλᾰτῠσμένοι εἴητε/εἶτε	πεπλᾰτῠσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπλᾰ́τῠνσο	πεπλᾰτῠ́νθω	πεπλᾰ́τῠνθον	πεπλᾰτῠ́νθων		πεπλᾰ́τῠνθε	πεπλᾰτῠ́νθων
						middle/passive
infinitive						πεπλᾰτῠ́νθαι
participle	m					πεπλᾰτῠσμένος
	f					πεπλᾰτῠσμένη
	n					πεπλᾰτῠσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πλᾰ́τῠσμᾰ (plátusma, noun)

References

• “πλατύνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press