πορνεύω

Ancient Greek

Etymology

From πόρνη (pórnē, “prostitute”) +‎ -εύω (-eúō, verb suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /por.něu̯.ɔː/ → /porˈne.βo/ → /porˈne.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /por.něu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /porˈne.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /porˈne.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /porˈne.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /porˈne.vo/

Verb

πορνεύω • (porneúō)

1. to prostitute oneself, to become a prostitute
2. to commit fornication
3. (figurative, biblical) to commit idolatry

Inflection

   Present: πορνεύω, πορνεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πορνεύω	πορνεύεις	πορνεύει	πορνεύετον	πορνεύετον	πορνεύομεν	πορνεύετε	πορνεύουσῐ(ν)
	subjunctive	πορνεύω	πορνεύῃς	πορνεύῃ	πορνεύητον	πορνεύητον	πορνεύωμεν	πορνεύητε	πορνεύωσῐ(ν)
	optative	πορνεύοιμῐ	πορνεύοις	πορνεύοι	πορνεύοιτον	πορνευοίτην	πορνεύοιμεν	πορνεύοιτε	πορνεύοιεν
	imperative		πόρνευε	πορνευέτω	πορνεύετον	πορνευέτων		πορνεύετε	πορνευόντων
middle/ passive	indicative	πορνεύομαι	πορνεύῃ, πορνεύει	πορνεύεται	πορνεύεσθον	πορνεύεσθον	πορνευόμεθᾰ	πορνεύεσθε	πορνεύονται
	subjunctive	πορνεύωμαι	πορνεύῃ	πορνεύηται	πορνεύησθον	πορνεύησθον	πορνευώμεθᾰ	πορνεύησθε	πορνεύωνται
	optative	πορνευοίμην	πορνεύοιο	πορνεύοιτο	πορνεύοισθον	πορνευοίσθην	πορνευοίμεθᾰ	πορνεύοισθε	πορνεύοιντο
	imperative		πορνεύου	πορνευέσθω	πορνεύεσθον	πορνευέσθων		πορνεύεσθε	πορνευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πορνεύειν				πορνεύεσθαι
participle	m	πορνεύων				πορνευόμενος
	f	πορνεύουσᾰ				πορνευομένη
	n	πορνεῦον				πορνευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπόρνευον, ἐπορνευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόρνευον	ἐπόρνευες	ἐπόρνευε(ν)	ἐπορνεύετον	ἐπορνευέτην	ἐπορνεύομεν	ἐπορνεύετε	ἐπόρνευον
middle/ passive	indicative	ἐπορνευόμην	ἐπορνεύου	ἐπορνεύετο	ἐπορνεύεσθον	ἐπορνευέσθην	ἐπορνευόμεθᾰ	ἐπορνεύεσθε	ἐπορνεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πορνεύσω, πορνεύσομαι, πορνευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πορνεύσω	πορνεύσεις	πορνεύσει	πορνεύσετον	πορνεύσετον	πορνεύσομεν	πορνεύσετε	πορνεύσουσῐ(ν)
	optative	πορνεύσοιμῐ	πορνεύσοις	πορνεύσοι	πορνεύσοιτον	πορνευσοίτην	πορνεύσοιμεν	πορνεύσοιτε	πορνεύσοιεν
middle	indicative	πορνεύσομαι	πορνεύσῃ, πορνεύσει	πορνεύσεται	πορνεύσεσθον	πορνεύσεσθον	πορνευσόμεθᾰ	πορνεύσεσθε	πορνεύσονται
	optative	πορνευσοίμην	πορνεύσοιο	πορνεύσοιτο	πορνεύσοισθον	πορνευσοίσθην	πορνευσοίμεθᾰ	πορνεύσοισθε	πορνεύσοιντο
passive	indicative	πορνευθήσομαι	πορνευθήσῃ	πορνευθήσεται	πορνευθήσεσθον	πορνευθήσεσθον	πορνευθησόμεθᾰ	πορνευθήσεσθε	πορνευθήσονται
	optative	πορνευθησοίμην	πορνευθήσοιο	πορνευθήσοιτο	πορνευθήσοισθον	πορνευθησοίσθην	πορνευθησοίμεθᾰ	πορνευθήσοισθε	πορνευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πορνεύσειν			πορνεύσεσθαι		πορνευθήσεσθαι
participle	m	πορνεύσων			πορνευσόμενος		πορνευθησόμενος
	f	πορνεύσουσᾰ			πορνευσομένη		πορνευθησομένη
	n	πορνεῦσον			πορνευσόμενον		πορνευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπόρνευσᾰ, ἐπορνευσᾰ́μην, ἐπορνεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπόρνευσᾰ	ἐπόρνευσᾰς	ἐπόρνευσε(ν)	ἐπορνεύσᾰτον	ἐπορνευσᾰ́την	ἐπορνεύσᾰμεν	ἐπορνεύσᾰτε	ἐπόρνευσᾰν
	subjunctive	πορνεύσω	πορνεύσῃς	πορνεύσῃ	πορνεύσητον	πορνεύσητον	πορνεύσωμεν	πορνεύσητε	πορνεύσωσῐ(ν)
	optative	πορνεύσαιμῐ	πορνεύσειᾰς, πορνεύσαις	πορνεύσειε(ν), πορνεύσαι	πορνεύσαιτον	πορνευσαίτην	πορνεύσαιμεν	πορνεύσαιτε	πορνεύσειᾰν, πορνεύσαιεν
	imperative		πόρνευσον	πορνευσᾰ́τω	πορνεύσᾰτον	πορνευσᾰ́των		πορνεύσᾰτε	πορνευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπορνευσᾰ́μην	ἐπορνεύσω	ἐπορνεύσᾰτο	ἐπορνεύσᾰσθον	ἐπορνευσᾰ́σθην	ἐπορνευσᾰ́μεθᾰ	ἐπορνεύσᾰσθε	ἐπορνεύσᾰντο
	subjunctive	πορνεύσωμαι	πορνεύσῃ	πορνεύσηται	πορνεύσησθον	πορνεύσησθον	πορνευσώμεθᾰ	πορνεύσησθε	πορνεύσωνται
	optative	πορνευσαίμην	πορνεύσαιο	πορνεύσαιτο	πορνεύσαισθον	πορνευσαίσθην	πορνευσαίμεθᾰ	πορνεύσαισθε	πορνεύσαιντο
	imperative		πόρνευσαι	πορνευσᾰ́σθω	πορνεύσᾰσθον	πορνευσᾰ́σθων		πορνεύσᾰσθε	πορνευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπορνεύθην	ἐπορνεύθης	ἐπορνεύθη	ἐπορνεύθητον	ἐπορνευθήτην	ἐπορνεύθημεν	ἐπορνεύθητε	ἐπορνεύθησᾰν
	subjunctive	πορνευθῶ	πορνευθῇς	πορνευθῇ	πορνευθῆτον	πορνευθῆτον	πορνευθῶμεν	πορνευθῆτε	πορνευθῶσῐ(ν)
	optative	πορνευθείην	πορνευθείης	πορνευθείη	πορνευθεῖτον, πορνευθείητον	πορνευθείτην, πορνευθειήτην	πορνευθεῖμεν, πορνευθείημεν	πορνευθεῖτε, πορνευθείητε	πορνευθεῖεν, πορνευθείησᾰν
	imperative		πορνεύθητῐ	πορνευθήτω	πορνεύθητον	πορνευθήτων		πορνεύθητε	πορνευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πορνεῦσαι			πορνεύσᾰσθαι		πορνευθῆναι
participle	m	πορνεύσᾱς			πορνευσᾰ́μενος		πορνευθείς
	f	πορνεύσᾱσᾰ			πορνευσᾰμένη		πορνευθεῖσᾰ
	n	πορνεῦσᾰν			πορνευσᾰ́μενον		πορνευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπόρνευκᾰ, πεπόρνευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπόρνευκᾰ	πεπόρνευκᾰς	πεπόρνευκε(ν)	πεπορνεύκᾰτον	πεπορνεύκᾰτον	πεπορνεύκᾰμεν	πεπορνεύκᾰτε	πεπορνεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπορνεύκω	πεπορνεύκῃς	πεπορνεύκῃ	πεπορνεύκητον	πεπορνεύκητον	πεπορνεύκωμεν	πεπορνεύκητε	πεπορνεύκωσῐ(ν)
	optative	πεπορνεύκοιμῐ, πεπορνευκοίην	πεπορνεύκοις, πεπορνευκοίης	πεπορνεύκοι, πεπορνευκοίη	πεπορνεύκοιτον	πεπορνευκοίτην	πεπορνεύκοιμεν	πεπορνεύκοιτε	πεπορνεύκοιεν
	imperative		πεπόρνευκε	πεπορνευκέτω	πεπορνεύκετον	πεπορνευκέτων		πεπορνεύκετε	πεπορνευκόντων
middle/ passive	indicative	πεπόρνευμαι	πεπόρνευσαι	πεπόρνευται	πεπόρνευσθον	πεπόρνευσθον	πεπορνεύμεθᾰ	πεπόρνευσθε	πεπόρνευνται
	subjunctive	πεπορνευμένος ὦ	πεπορνευμένος ᾖς	πεπορνευμένος ᾖ	πεπορνευμένω ἦτον	πεπορνευμένω ἦτον	πεπορνευμένοι ὦμεν	πεπορνευμένοι ἦτε	πεπορνευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπορνευμένος εἴην	πεπορνευμένος εἴης	πεπορνευμένος εἴη	πεπορνευμένω εἴητον/εἶτον	πεπορνευμένω εἰήτην/εἴτην	πεπορνευμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπορνευμένοι εἴητε/εἶτε	πεπορνευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπόρνευσο	πεπορνεύσθω	πεπόρνευσθον	πεπορνεύσθων		πεπόρνευσθε	πεπορνεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπορνευκέναι				πεπορνεῦσθαι
participle	m	πεπορνευκώς				πεπορνευμένος
	f	πεπορνευκυῖᾰ				πεπορνευμένη
	n	πεπορνευκός				πεπορνευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεπορνεύκειν, ἐπεπορνεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεπορνεύκειν, ἐπεπορνεύκη	ἐπεπορνεύκεις, ἐπεπορνεύκης	ἐπεπορνεύκει(ν)	ἐπεπορνεύκετον	ἐπεπορνευκέτην	ἐπεπορνεύκεμεν	ἐπεπορνεύκετε	ἐπεπορνεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεπορνεύμην	ἐπεπόρνευσο	ἐπεπόρνευτο	ἐπεπόρνευσθον	ἐπεπορνεύσθην	ἐπεπορνεύμεθᾰ	ἐπεπόρνευσθε	ἐπεπόρνευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• πόρνευμα (pórneuma, “prostitution”)
• πόρνευσις (pórneusis, “prostitution”)
• πορνεύτρια (porneútria, “prostitute”)

Descendants

• Greek: πορνεύω (pornévo)

Further reading

• “πορνεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πορνεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πορνεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πορνεύω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4203 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible