συνεπιτίθημι

Ancient Greek

Alternative forms

• ξῠνεπῐτίθημῐ (xunepitíthēmi) — Old Attic

Etymology

συν- (sun-) +‎ ἐπιτίθημι (epitíthēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.pi.tí.tʰɛː.mi/ → /sy.ne.piˈti.θi.mi/ → /si.ne.piˈti.θi.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.pi.tí.tʰɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.ne.piˈti.tʰe̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.ne.piˈti.θi.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.ne.piˈti.θi.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.ne.piˈti.θi.mi/

Verb

σῠνεπῐτίθημῐ • (sunepitíthēmi)

1. to help in putting on
2. (in middle) to join in attacking or undertaking

Inflection

   Present: συνεπῐτῐ́θημῐ, συνεπῐτῐ́θεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνεπῐτῐ́θημῐ	συνεπῐτῐ́θης	συνεπῐτῐ́θησῐ(ν)	συνεπῐτῐ́θετον	συνεπῐτῐ́θετον	συνεπῐτῐ́θεμεν	συνεπῐτῐ́θετε	συνεπῐτῐθέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνεπῐτῐθῶ	συνεπῐτῐθῇς	συνεπῐτῐθῇ	συνεπῐτῐθῆτον	συνεπῐτῐθῆτον	συνεπῐτῐθῶμεν	συνεπῐτῐθῆτε	συνεπῐτῐθῶσῐ(ν)
	optative	συνεπῐτῐθείην	συνεπῐτῐθείης	συνεπῐτῐθείη	συνεπῐτῐθεῖτον, συνεπῐτῐθείητον	συνεπῐτῐθείτην, συνεπῐτῐθειήτην	συνεπῐτῐθεῖμεν, συνεπῐτῐθείημεν	συνεπῐτῐθεῖτε, συνεπῐτῐθείητε	συνεπῐτῐθεῖεν, συνεπῐτῐθείησᾰν
	imperative		συνεπῐτῐ́θει	συνεπῐτῐθέτω	συνεπῐτῐ́θετον	συνεπῐτῐθέτων		συνεπῐτῐ́θετε	συνεπῐτῐθέντων
middle/ passive	indicative	συνεπῐτῐ́θεμαι	συνεπῐτῐ́θεσαι	συνεπῐτῐ́θεται	συνεπῐτῐ́θεσθον	συνεπῐτῐ́θεσθον	συνεπῐτῐθέμεθᾰ	συνεπῐτῐ́θεσθε	συνεπῐτῐ́θενται
	subjunctive	συνεπῐτῐθῶμαι	συνεπῐτῐθῇ	συνεπῐτῐθῆται	συνεπῐτῐθῆσθον	συνεπῐτῐθῆσθον	συνεπῐτῐθώμεθᾰ	συνεπῐτῐθῆσθε	συνεπῐτῐθῶνται
	optative	συνεπῐτῐθείμην	συνεπῐτῐθεῖο	συνεπῐτῐθεῖτο, συνεπῐτῐθοῖτο	συνεπῐτῐθεῖσθον, συνεπῐτῐθοῖσθον	συνεπῐτῐθείσθην, συνεπῐτῐθοίσθην	συνεπῐτῐθείμεθᾰ, συνεπῐτῐθοίμεθᾰ	συνεπῐτῐθεῖσθε, συνεπῐτῐθοῖσθε	συνεπῐτῐθεῖντο, συνεπῐτῐθοῖντο
	imperative		συνεπῐτῐ́θεσο	συνεπῐτῐθέσθω	συνεπῐτῐ́θεσθον	συνεπῐτῐθέσθων		συνεπῐτῐ́θεσθε	συνεπῐτῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνεπῐτῐθέναι				συνεπῐτῐ́θεσθαι
participle	m	συνεπῐτῐθείς				συνεπῐτῐθέμενος
	f	συνεπῐτῐθεῖσᾰ				συνεπῐτῐθεμένη
	n	συνεπῐτῐθέν				συνεπῐτῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: συνεπετῐ́θην, συνεπετῐθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνεπετῐ́θην	συνεπετῐ́θεις	συνεπετῐ́θει	συνεπετῐ́θετον	συνεπετῐθέτην	συνεπετῐ́θεμεν	συνεπετῐ́θετε	συνεπετῐ́θεσᾰν
middle/ passive	indicative	συνεπετῐθέμην	συνεπετῐ́θεσο	συνεπετῐ́θετο	συνεπετῐ́θεσθον	συνεπετῐθέσθην	συνεπετῐθέμεθᾰ	συνεπετῐ́θεσθε	συνεπετῐ́θεντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συνεπῐθήσω, συνεπῐθήσομαι, συνεπῐτεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνεπῐθήσω	συνεπῐθήσεις	συνεπῐθήσει	συνεπῐθήσετον	συνεπῐθήσετον	συνεπῐθήσομεν	συνεπῐθήσετε	συνεπῐθήσουσῐ(ν)
	optative	συνεπῐθήσοιμῐ	συνεπῐθήσοις	συνεπῐθήσοι	συνεπῐθήσοιτον	συνεπῐθησοίτην	συνεπῐθήσοιμεν	συνεπῐθήσοιτε	συνεπῐθήσοιεν
middle	indicative	συνεπῐθήσομαι	συνεπῐθήσῃ, συνεπῐθήσει	συνεπῐθήσεται	συνεπῐθήσεσθον	συνεπῐθήσεσθον	συνεπῐθησόμεθᾰ	συνεπῐθήσεσθε	συνεπῐθήσονται
	optative	συνεπῐθησοίμην	συνεπῐθήσοιο	συνεπῐθήσοιτο	συνεπῐθήσοισθον	συνεπῐθησοίσθην	συνεπῐθησοίμεθᾰ	συνεπῐθήσοισθε	συνεπῐθήσοιντο
passive	indicative	συνεπῐτεθήσομαι	συνεπῐτεθήσῃ	συνεπῐτεθήσεται	συνεπῐτεθήσεσθον	συνεπῐτεθήσεσθον	συνεπῐτεθησόμεθᾰ	συνεπῐτεθήσεσθε	συνεπῐτεθήσονται
	optative	συνεπῐτεθησοίμην	συνεπῐτεθήσοιο	συνεπῐτεθήσοιτο	συνεπῐτεθήσοισθον	συνεπῐτεθησοίσθην	συνεπῐτεθησοίμεθᾰ	συνεπῐτεθήσοισθε	συνεπῐτεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συνεπῐθήσειν			συνεπῐθήσεσθαι		συνεπῐτεθήσεσθαι
participle	m	συνεπῐθήσων			συνεπῐθησόμενος		συνεπῐτεθησόμενος
	f	συνεπῐθήσουσᾰ			συνεπῐθησομένη		συνεπῐτεθησομένη
	n	συνεπῐθῆσον			συνεπῐθησόμενον		συνεπῐτεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνεπέθηκᾰ, συνεπεθηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνεπέθηκᾰ	συνεπέθηκᾰς	συνεπέθηκε(ν)	συνεπεθήκᾰτον	συνεπεθηκᾰ́την	συνεπεθήκᾰμεν	συνεπεθήκᾰτε	συνεπέθηκᾰν
	subjunctive	συνεπῐθήκω	συνεπῐθήκῃς	συνεπῐθήκῃ	συνεπῐθήκητον	συνεπῐθήκητον	συνεπῐθήκωμεν	συνεπῐθήκητε	συνεπῐθήκωσῐ(ν)
	optative	συνεπῐθήκαιμῐ	συνεπῐθήκειᾰς, συνεπῐθήκαις	συνεπῐθήκειε(ν), συνεπῐθήκαι	συνεπῐθήκαιτον	συνεπῐθηκαίτην	συνεπῐθήκαιμεν	συνεπῐθήκαιτε	συνεπῐθήκειᾰν, συνεπῐθήκαιεν
	imperative		συνεπῐ́θηκον	συνεπῐθηκᾰ́τω	συνεπῐθήκᾰτον	συνεπῐθηκᾰ́των		συνεπῐθήκᾰτε	συνεπῐθηκᾰ́ντων
middle	indicative	συνεπεθηκᾰ́μην	συνεπεθήκω	συνεπεθήκᾰτο	συνεπεθήκᾰσθον	συνεπεθηκᾰ́σθην	συνεπεθηκᾰ́μεθᾰ	συνεπεθήκᾰσθε	συνεπεθήκᾰντο
	subjunctive	συνεπῐθήκωμαι	συνεπῐθήκῃ	συνεπῐθήκηται	συνεπῐθήκησθον	συνεπῐθήκησθον	συνεπῐθηκώμεθᾰ	συνεπῐθήκησθε	συνεπῐθήκωνται
	optative	συνεπῐθηκαίμην	συνεπῐθήκαιο	συνεπῐθήκαιτο	συνεπῐθήκαισθον	συνεπῐθηκαίσθην	συνεπῐθηκαίμεθᾰ	συνεπῐθήκαισθε	συνεπῐθήκαιντο
	imperative		συνεπῐ́θηκαι	συνεπῐθηκᾰ́σθω	συνεπῐθήκᾰσθον	συνεπῐθηκᾰ́σθων		συνεπῐθήκᾰσθε	συνεπῐθηκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		συνεπῐθῆκαι			συνεπῐθήκᾰσθαι
participle	m	συνεπῐθήκᾱς			συνεπῐθηκᾰ́μενος
	f	συνεπῐθήκᾱσᾰ			συνεπῐθηκᾰμένη
	n	συνεπῐθῆκᾰν			συνεπῐθηκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνεπέθετον, συνεπεθέμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				συνεπέθετον	συνεπεθέτην	συνεπέθεμεν	συνεπέθετε	συνεπέθεσᾰν
	subjunctive	συνεπῐθῶ	συνεπῐθῇς	συνεπῐθῇ	συνεπῐθῆτον	συνεπῐθῆτον	συνεπῐθῶμεν	συνεπῐθῆτε	συνεπῐθῶσῐ(ν)
	optative	συνεπῐθείην	συνεπῐθείης	συνεπῐθείη	συνεπῐθεῖτον, συνεπῐθείητον	συνεπῐθείτην, συνεπῐθειήτην	συνεπῐθεῖμεν, συνεπῐθείημεν	συνεπῐθεῖτε, συνεπῐθείητε	συνεπῐθεῖεν, συνεπῐθείησᾰν
	imperative		συνέπῐθες	συνεπῐθέτω	συνεπῐ́θετον	συνεπῐθέτων		συνεπῐ́θετε	συνεπῐθέντων
middle	indicative	συνεπεθέμην	συνεπέθου	συνεπέθετο	συνεπέθεσθον	συνεπεθέσθην	συνεπεθέμεθᾰ	συνεπέθεσθε	συνεπέθεντο
	subjunctive	συνεπῐθῶμαι	συνεπῐθῇ	συνεπῐθῆται	συνεπῐθῆσθον	συνεπῐθῆσθον	συνεπῐθώμεθᾰ	συνεπῐθῆσθε	συνεπῐθῶνται
	optative	συνεπῐθείμην	συνεπῐθεῖο	συνεπῐθεῖτο, συνεπῐθοῖτο	συνεπῐθεῖσθον	συνεπῐθείσθην	συνεπῐθείμεθᾰ	συνεπῐθεῖσθε	συνεπῐθεῖντο
	imperative		συνεπῐ́θου	συνεπῐθέσθω	συνεπῐ́θεσθον	συνεπῐθέσθων		συνεπῐ́θεσθε	συνεπῐθέσθων
		active			middle
infinitive		συνεπῐθεῖναι			συνεπῐθέσθαι
participle	m	συνεπῐθείς			συνεπῐθέμενος
	f	συνεπῐθεῖσᾰ			συνεπῐθεμένη
	n	συνεπῐθέν			συνεπῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συνεπῐτέθεικᾰ, συνεπῐτέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνεπῐτέθεικᾰ	συνεπῐτέθεικᾰς	συνεπῐτέθεικε(ν)	συνεπῐτεθείκᾰτον	συνεπῐτεθείκᾰτον	συνεπῐτεθείκᾰμεν	συνεπῐτεθείκᾰτε	συνεπῐτεθείκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνεπῐτεθείκω	συνεπῐτεθείκῃς	συνεπῐτεθείκῃ	συνεπῐτεθείκητον	συνεπῐτεθείκητον	συνεπῐτεθείκωμεν	συνεπῐτεθείκητε	συνεπῐτεθείκωσῐ(ν)
	optative	συνεπῐτεθείκοιμῐ, συνεπῐτεθεικοίην	συνεπῐτεθείκοις, συνεπῐτεθεικοίης	συνεπῐτεθείκοι, συνεπῐτεθεικοίη	συνεπῐτεθείκοιτον	συνεπῐτεθεικοίτην	συνεπῐτεθείκοιμεν	συνεπῐτεθείκοιτε	συνεπῐτεθείκοιεν
	imperative		συνεπῐτέθεικε	συνεπῐτεθεικέτω	συνεπῐτεθείκετον	συνεπῐτεθεικέτων		συνεπῐτεθείκετε	συνεπῐτεθεικόντων
middle/ passive	indicative	συνεπῐτέθειμαι	συνεπῐτέθεισαι	συνεπῐτέθειται	συνεπῐτέθεισθον	συνεπῐτέθεισθον	συνεπῐτεθείμεθᾰ	συνεπῐτέθεισθε	συνεπῐτέθεινται
	subjunctive	συνεπῐτεθειμένος ὦ	συνεπῐτεθειμένος ᾖς	συνεπῐτεθειμένος ᾖ	συνεπῐτεθειμένω ἦτον	συνεπῐτεθειμένω ἦτον	συνεπῐτεθειμένοι ὦμεν	συνεπῐτεθειμένοι ἦτε	συνεπῐτεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συνεπῐτεθειμένος εἴην	συνεπῐτεθειμένος εἴης	συνεπῐτεθειμένος εἴη	συνεπῐτεθειμένω εἴητον/εἶτον	συνεπῐτεθειμένω εἰήτην/εἴτην	συνεπῐτεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	συνεπῐτεθειμένοι εἴητε/εἶτε	συνεπῐτεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συνεπῐτέθεισο	συνεπῐτεθείσθω	συνεπῐτέθεισθον	συνεπῐτεθείσθων		συνεπῐτέθεισθε	συνεπῐτεθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνεπῐτεθεικέναι				συνεπῐτεθεῖσθαι
participle	m	συνεπῐτεθεικώς				συνεπῐτεθειμένος
	f	συνεπῐτεθεικυῖᾰ				συνεπῐτεθειμένη
	n	συνεπῐτεθεικός				συνεπῐτεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• συνεπιτίθημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συνεπιτίθημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press