χαμαιπλάτανος

Ancient Greek

Etymology

From χαμαί (khamaí, “near the ground”) +‎ πλᾰ́τᾰνος (plátanos, “plane tree”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.mai̯.plá.ta.nos/ → /xa.mɛˈpla.ta.nos/ → /xa.meˈpla.ta.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.mai̯.plá.ta.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰa.mɛˈpla.ta.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xa.mɛˈpla.ta.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xa.meˈpla.ta.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xa.meˈpla.ta.nos/

Noun

χᾰμαιπλᾰ́τᾰνος • (khamaiplátanos) m (genitive χᾰμαιπλᾰτᾰ́νου); second declension

1. kind of dwarf planetree

Declension

Second declension of ὁ χᾰμαιπλᾰ́τᾰνος; τοῦ χᾰμαιπλᾰτᾰ́νου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χᾰμαιπλᾰ́τᾰνος ho khamaiplátanos	τὼ χᾰμαιπλᾰτᾰ́νω tṑ khamaiplatánō	οἱ χᾰμαιπλᾰ́τᾰνοι hoi khamaiplátanoi
Genitive	τοῦ χᾰμαιπλᾰτᾰ́νου toû khamaiplatánou	τοῖν χᾰμαιπλᾰτᾰ́νοιν toîn khamaiplatánoin	τῶν χᾰμαιπλᾰτᾰ́νων tôn khamaiplatánōn
Dative	τῷ χᾰμαιπλᾰτᾰ́νῳ tôi khamaiplatánōi	τοῖν χᾰμαιπλᾰτᾰ́νοιν toîn khamaiplatánoin	τοῖς χᾰμαιπλᾰτᾰ́νοις toîs khamaiplatánois
Accusative	τὸν χᾰμαιπλᾰ́τᾰνον tòn khamaiplátanon	τὼ χᾰμαιπλᾰτᾰ́νω tṑ khamaiplatánō	τοὺς χᾰμαιπλᾰτᾰ́νους toùs khamaiplatánous
Vocative	χᾰμαιπλᾰ́τᾰνε khamaiplátane	χᾰμαιπλᾰτᾰ́νω khamaiplatánō	χᾰμαιπλᾰ́τᾰνοι khamaiplátanoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “χαμαιπλάτανος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χαμαιπλάτανος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette