преточи

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈprɛtɔt͡ʃi]

Verb

преточи • (pretoči) third-singular present, pf (imperfective преточува)

1. (transitive) to pour from one vessel into another
2. (transitive, figurative) to convert, transform

Conjugation

Conjugation of преточи (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	преточел	преточил	adjectival participle	преточен
feminine	преточела	преточила	adverbial participle	—
neuter	преточело	преточило	verbal noun	—
plural	преточеле	преточиле	perfect participle	преточено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	преточам	преточев	преточив	—
2nd singular	преточиш	преточеше	преточи	преточи
3rd singular	преточи	преточеше	преточи	—
1st plural	преточиме	преточевме	преточивме	—
2nd plural	преточите	преточевте	преточивте	преточете
3rd plural	преточат	преточеа	преточија	—
Compound tenses
perfect	сум преточил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам преточено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев преточил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав преточено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал преточено		perfect of има + perfect participle
future	ќе преточам		ќе + present
има-future	ќе имам преточено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе преточев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав преточено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум преточел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал преточено		future reported of има + perfect participle
conditional	би преточил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал преточено		conditional of има + perfect participle