ἀναλίσκω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) + an unattested *ἁλίσκω (*halískō), originally meaning "to tear up"; see ἁλίσκομαι (halískomai, “to be captured”) for more on the second component.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.naː.lís.kɔː/ → /a.naˈlis.ko/ → /a.naˈlis.ko/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.naː.lís.kɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈlis.ko/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈlis.ko/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈlis.ko/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈlis.ko/

Verb

ἀνᾱλίσκω • (anālískō)

1. to spend
2. to kill, destroy

Conjugation

   Present: ᾰ̓νᾱλῐ́σκω, ᾰ̓νᾱλῐ́σκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾱλῐ́σκω	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεις	ᾰ̓νᾱλῐ́σκει	ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκομεν	ᾰ̓νᾱλῐ́σκετε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νᾱλῐ́σκω	ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃς	ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκητον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκητον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκωμεν	ᾰ̓νᾱλῐ́σκητε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιμῐ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοις	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοι	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτον	ᾰ̓νᾱλῐσκοίτην	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιμεν	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιεν
	imperative		ᾰ̓νᾱ́λῐσκε	ᾰ̓νᾱλῐσκέτω	ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον	ᾰ̓νᾱλῐσκέτων		ᾰ̓νᾱλῐ́σκετε	ᾰ̓νᾱλῐσκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νᾱλῐ́σκομαι	ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ, ᾰ̓νᾱλῐ́σκει	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεται	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον	ᾰ̓νᾱλῐσκόμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκονται
	subjunctive	ᾰ̓νᾱλῐ́σκωμαι	ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκηται	ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθον	ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθον	ᾰ̓νᾱλῐσκώμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκωνται
	optative	ᾰ̓νᾱλῐσκοίμην	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιο	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτο	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοισθον	ᾰ̓νᾱλῐσκοίσθην	ᾰ̓νᾱλῐσκοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοισθε	ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιντο
	imperative		ᾰ̓νᾱλῐ́σκου	ᾰ̓νᾱλῐσκέσθω	ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον	ᾰ̓νᾱλῐσκέσθων		ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθε	ᾰ̓νᾱλῐσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νᾱλῐ́σκειν				ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾱλῐ́σκων				ᾰ̓νᾱλῐσκόμενος
	f	ᾰ̓νᾱλῐ́σκουσᾰ				ᾰ̓νᾱλῐσκομένη
	n	ᾰ̓νᾱλῐ́σκον				ᾰ̓νᾱλῐσκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾰ̓νήλῐσκον, ᾰ̓νηλῐσκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νήλῐσκον	ᾰ̓νήλῐσκες	ᾰ̓νήλῐσκε(ν)	ᾰ̓νηλῐ́σκετον	ᾰ̓νηλῐσκέτην	ᾰ̓νηλῐ́σκομεν	ᾰ̓νηλῐ́σκετε	ᾰ̓νήλῐσκον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νηλῐσκόμην	ᾰ̓νηλῐ́σκου	ᾰ̓νηλῐ́σκετο	ᾰ̓νηλῐ́σκεσθον	ᾰ̓νηλῐσκέσθην	ᾰ̓νηλῐσκόμεθᾰ	ᾰ̓νηλῐ́σκεσθε	ᾰ̓νηλῐ́σκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓νᾱλώσω, ᾰ̓νᾱλώσομαι, ᾰ̓νᾱλωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νᾱλώσω	ᾰ̓νᾱλώσεις	ᾰ̓νᾱλώσει	ᾰ̓νᾱλώσετον	ᾰ̓νᾱλώσετον	ᾰ̓νᾱλώσομεν	ᾰ̓νᾱλώσετε	ᾰ̓νᾱλώσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾱλώσοιμῐ	ᾰ̓νᾱλώσοις	ᾰ̓νᾱλώσοι	ᾰ̓νᾱλώσοιτον	ᾰ̓νᾱλωσοίτην	ᾰ̓νᾱλώσοιμεν	ᾰ̓νᾱλώσοιτε	ᾰ̓νᾱλώσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓νᾱλώσομαι	ᾰ̓νᾱλώσῃ, ᾰ̓νᾱλώσει	ᾰ̓νᾱλώσεται	ᾰ̓νᾱλώσεσθον	ᾰ̓νᾱλώσεσθον	ᾰ̓νᾱλωσόμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλώσεσθε	ᾰ̓νᾱλώσονται
	optative	ᾰ̓νᾱλωσοίμην	ᾰ̓νᾱλώσοιο	ᾰ̓νᾱλώσοιτο	ᾰ̓νᾱλώσοισθον	ᾰ̓νᾱλωσοίσθην	ᾰ̓νᾱλωσοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλώσοισθε	ᾰ̓νᾱλώσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓νᾱλωθήσομαι	ᾰ̓νᾱλωθήσῃ	ᾰ̓νᾱλωθήσεται	ᾰ̓νᾱλωθήσεσθον	ᾰ̓νᾱλωθήσεσθον	ᾰ̓νᾱλωθησόμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλωθήσεσθε	ᾰ̓νᾱλωθήσονται
	optative	ᾰ̓νᾱλωθησοίμην	ᾰ̓νᾱλωθήσοιο	ᾰ̓νᾱλωθήσοιτο	ᾰ̓νᾱλωθήσοισθον	ᾰ̓νᾱλωθησοίσθην	ᾰ̓νᾱλωθησοίμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλωθήσοισθε	ᾰ̓νᾱλωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾱλώσειν			ᾰ̓νᾱλώσεσθαι		ᾰ̓νᾱλωθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓νᾱλώσων			ᾰ̓νᾱλωσόμενος		ᾰ̓νᾱλωθησόμενος
	f	ᾰ̓νᾱλώσουσᾰ			ᾰ̓νᾱλωσομένη		ᾰ̓νᾱλωθησομένη
	n	ᾰ̓νᾱλῶσον			ᾰ̓νᾱλωσόμενον		ᾰ̓νᾱλωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾰ̓νήλωσᾰ, ᾰ̓νηλωσᾰ́μην, ᾰ̓νηλώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νήλωσᾰ	ᾰ̓νήλωσᾰς	ᾰ̓νήλωσε(ν)	ᾰ̓νηλώσᾰτον	ᾰ̓νηλωσᾰ́την	ᾰ̓νηλώσᾰμεν	ᾰ̓νηλώσᾰτε	ᾰ̓νήλωσᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾱλώσω	ᾰ̓νᾱλώσῃς	ᾰ̓νᾱλώσῃ	ᾰ̓νᾱλώσητον	ᾰ̓νᾱλώσητον	ᾰ̓νᾱλώσωμεν	ᾰ̓νᾱλώσητε	ᾰ̓νᾱλώσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾱλώσαιμῐ	ᾰ̓νᾱλώσειᾰς, ᾰ̓νᾱλώσαις	ᾰ̓νᾱλώσειε(ν), ᾰ̓νᾱλώσαι	ᾰ̓νᾱλώσαιτον	ᾰ̓νᾱλωσαίτην	ᾰ̓νᾱλώσαιμεν	ᾰ̓νᾱλώσαιτε	ᾰ̓νᾱλώσειᾰν, ᾰ̓νᾱλώσαιεν
	imperative		ᾰ̓νᾱ́λωσον	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́τω	ᾰ̓νᾱλώσᾰτον	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́των		ᾰ̓νᾱλώσᾰτε	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́ντων
middle	indicative	ᾰ̓νηλωσᾰ́μην	ᾰ̓νηλώσω	ᾰ̓νηλώσᾰτο	ᾰ̓νηλώσᾰσθον	ᾰ̓νηλωσᾰ́σθην	ᾰ̓νηλωσᾰ́μεθᾰ	ᾰ̓νηλώσᾰσθε	ᾰ̓νηλώσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓νᾱλώσωμαι	ᾰ̓νᾱλώσῃ	ᾰ̓νᾱλώσηται	ᾰ̓νᾱλώσησθον	ᾰ̓νᾱλώσησθον	ᾰ̓νᾱλωσώμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλώσησθε	ᾰ̓νᾱλώσωνται
	optative	ᾰ̓νᾱλωσαίμην	ᾰ̓νᾱλώσαιο	ᾰ̓νᾱλώσαιτο	ᾰ̓νᾱλώσαισθον	ᾰ̓νᾱλωσαίσθην	ᾰ̓νᾱλωσαίμεθᾰ	ᾰ̓νᾱλώσαισθε	ᾰ̓νᾱλώσαιντο
	imperative		ᾰ̓νᾱ́λωσαι	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθω	ᾰ̓νᾱλώσᾰσθον	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθων		ᾰ̓νᾱλώσᾰσθε	ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθων
passive	indicative	ᾰ̓νηλώθην	ᾰ̓νηλώθης	ᾰ̓νηλώθη	ᾰ̓νηλώθητον	ᾰ̓νηλωθήτην	ᾰ̓νηλώθημεν	ᾰ̓νηλώθητε	ᾰ̓νηλώθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓νᾱλωθῶ	ᾰ̓νᾱλωθῇς	ᾰ̓νᾱλωθῇ	ᾰ̓νᾱλωθῆτον	ᾰ̓νᾱλωθῆτον	ᾰ̓νᾱλωθῶμεν	ᾰ̓νᾱλωθῆτε	ᾰ̓νᾱλωθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νᾱλωθείην	ᾰ̓νᾱλωθείης	ᾰ̓νᾱλωθείη	ᾰ̓νᾱλωθεῖτον, ᾰ̓νᾱλωθείητον	ᾰ̓νᾱλωθείτην, ᾰ̓νᾱλωθειήτην	ᾰ̓νᾱλωθεῖμεν, ᾰ̓νᾱλωθείημεν	ᾰ̓νᾱλωθεῖτε, ᾰ̓νᾱλωθείητε	ᾰ̓νᾱλωθεῖεν, ᾰ̓νᾱλωθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓νᾱλώθητῐ	ᾰ̓νᾱλωθήτω	ᾰ̓νᾱλώθητον	ᾰ̓νᾱλωθήτων		ᾰ̓νᾱλώθητε	ᾰ̓νᾱλωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓νᾱλῶσαι			ᾰ̓νᾱλώσᾰσθαι		ᾰ̓νᾱλωθῆναι
participle	m	ᾰ̓νᾱλώσᾱς			ᾰ̓νᾱλωσᾰ́μενος		ᾰ̓νᾱλωθείς
	f	ᾰ̓νᾱλώσᾱσᾰ			ᾰ̓νᾱλωσᾰμένη		ᾰ̓νᾱλωθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓νᾱλῶσᾰν			ᾰ̓νᾱλωσᾰ́μενον		ᾰ̓νᾱλωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾰ̓νήλωκᾰ, ᾰ̓νήλωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νήλωκᾰ	ᾰ̓νήλωκᾰς	ᾰ̓νήλωκε(ν)	ᾰ̓νηλώκᾰτον	ᾰ̓νηλώκᾰτον	ᾰ̓νηλώκᾰμεν	ᾰ̓νηλώκᾰτε	ᾰ̓νηλώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓νηλώκω	ᾰ̓νηλώκῃς	ᾰ̓νηλώκῃ	ᾰ̓νηλώκητον	ᾰ̓νηλώκητον	ᾰ̓νηλώκωμεν	ᾰ̓νηλώκητε	ᾰ̓νηλώκωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νηλώκοιμῐ, ᾰ̓νηλωκοίην	ᾰ̓νηλώκοις, ᾰ̓νηλωκοίης	ᾰ̓νηλώκοι, ᾰ̓νηλωκοίη	ᾰ̓νηλώκοιτον	ᾰ̓νηλωκοίτην	ᾰ̓νηλώκοιμεν	ᾰ̓νηλώκοιτε	ᾰ̓νηλώκοιεν
	imperative		ᾰ̓νήλωκε	ᾰ̓νηλωκέτω	ᾰ̓νηλώκετον	ᾰ̓νηλωκέτων		ᾰ̓νηλώκετε	ᾰ̓νηλωκόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νήλωμαι	ᾰ̓νήλωσαι	ᾰ̓νήλωται	ᾰ̓νήλωσθον	ᾰ̓νήλωσθον	ᾰ̓νηλώμεθᾰ	ᾰ̓νήλωσθε	ᾰ̓νήλωνται
	subjunctive	ᾰ̓νηλωμένος ὦ	ᾰ̓νηλωμένος ᾖς	ᾰ̓νηλωμένος ᾖ	ᾰ̓νηλωμένω ἦτον	ᾰ̓νηλωμένω ἦτον	ᾰ̓νηλωμένοι ὦμεν	ᾰ̓νηλωμένοι ἦτε	ᾰ̓νηλωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓νηλωμένος εἴην	ᾰ̓νηλωμένος εἴης	ᾰ̓νηλωμένος εἴη	ᾰ̓νηλωμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓νηλωμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓νηλωμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓νηλωμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓νηλωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓νήλωσο	ᾰ̓νηλώσθω	ᾰ̓νήλωσθον	ᾰ̓νηλώσθων		ᾰ̓νήλωσθε	ᾰ̓νηλώσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓νηλωκέναι				ᾰ̓νηλῶσθαι
participle	m	ᾰ̓νηλωκώς				ᾰ̓νηλωμένος
	f	ᾰ̓νηλωκυῖᾰ				ᾰ̓νηλωμένη
	n	ᾰ̓νηλωκός				ᾰ̓νηλωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾰ̓νηλώκειν, ᾰ̓νηλώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓νηλώκειν, ᾰ̓νηλώκη	ᾰ̓νηλώκεις, ᾰ̓νηλώκης	ᾰ̓νηλώκει(ν)	ᾰ̓νηλώκετον	ᾰ̓νηλωκέτην	ᾰ̓νηλώκεμεν	ᾰ̓νηλώκετε	ᾰ̓νηλώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾰ̓νηλώμην	ᾰ̓νήλωσο	ᾰ̓νήλωτο	ᾰ̓νήλωσθον	ᾰ̓νηλώσθην	ᾰ̓νηλώμεθᾰ	ᾰ̓νήλωσθε	ᾰ̓νήλωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνταναλίσκω (antanalískō)
• ἀπαναλίσκω (apanalískō)
• διαναλίσκω (dianalískō)
• εἰσαναλίσκω (eisanalískō)
• ἐξαναλίσκω (exanalískō)
• ἐπαναλίσκω (epanalískō)
• καταναλίσκω (katanalískō)
• παραναλίσκω (paranalískō)
• προαναλίσκω (proanalískō)
• προεξαναλίσκω (proexanalískō)
• προκαταναλίσκω (prokatanalískō)
• προσαναλίσκω (prosanalískō)
• συμπαραναλίσκω (sumparanalískō)
• συναναλίσκω (sunanalískō)
• ὑπαναλίσκω (hupanalískō)
• ὑπεραναλίσκω (huperanalískō)

 

Further reading

• “ἀναλίσκω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press