ἐπικατοικέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-, “on”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “inhabit, dwell”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pi.ka.toi̯.ké.ɔː/ → /e.pi.ka.tyˈce.o/ → /e.pi.ka.tiˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.ka.toi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.ka.tyˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.ka.tyˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.ka.tyˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.ka.tiˈce.o/

Verb

ἐπῐκᾰτοικέω • (epikatoikéō)

1. to live at, inhabit

Inflection

   Present: ἐπῐκᾰτοικέω, ἐπῐκᾰτοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐκᾰτοικέω	ἐπῐκᾰτοικέεις	ἐπῐκᾰτοικέει	ἐπῐκᾰτοικέετον	ἐπῐκᾰτοικέετον	ἐπῐκᾰτοικέομεν	ἐπῐκᾰτοικέετε	ἐπῐκᾰτοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικέω	ἐπῐκᾰτοικέῃς	ἐπῐκᾰτοικέῃ	ἐπῐκᾰτοικέητον	ἐπῐκᾰτοικέητον	ἐπῐκᾰτοικέωμεν	ἐπῐκᾰτοικέητε	ἐπῐκᾰτοικέωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐκᾰτοικέοιμῐ	ἐπῐκᾰτοικέοις	ἐπῐκᾰτοικέοι	ἐπῐκᾰτοικέοιτον	ἐπῐκᾰτοικεοίτην	ἐπῐκᾰτοικέοιμεν	ἐπῐκᾰτοικέοιτε	ἐπῐκᾰτοικέοιεν
	imperative		ἐπῐκᾰτοίκεε	ἐπῐκᾰτοικεέτω	ἐπῐκᾰτοικέετον	ἐπῐκᾰτοικεέτων		ἐπῐκᾰτοικέετε	ἐπῐκᾰτοικεόντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐκᾰτοικέομαι	ἐπῐκᾰτοικέῃ, ἐπῐκᾰτοικέει	ἐπῐκᾰτοικέεται	ἐπῐκᾰτοικέεσθον	ἐπῐκᾰτοικέεσθον	ἐπῐκᾰτοικεόμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικέεσθε	ἐπῐκᾰτοικέονται
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικέωμαι	ἐπῐκᾰτοικέῃ	ἐπῐκᾰτοικέηται	ἐπῐκᾰτοικέησθον	ἐπῐκᾰτοικέησθον	ἐπῐκᾰτοικεώμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικέησθε	ἐπῐκᾰτοικέωνται
	optative	ἐπῐκᾰτοικεοίμην	ἐπῐκᾰτοικέοιο	ἐπῐκᾰτοικέοιτο	ἐπῐκᾰτοικέοισθον	ἐπῐκᾰτοικεοίσθην	ἐπῐκᾰτοικεοίμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικέοισθε	ἐπῐκᾰτοικέοιντο
	imperative		ἐπῐκᾰτοικέου	ἐπῐκᾰτοικεέσθω	ἐπῐκᾰτοικέεσθον	ἐπῐκᾰτοικεέσθων		ἐπῐκᾰτοικέεσθε	ἐπῐκᾰτοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐκᾰτοικέειν				ἐπῐκᾰτοικέεσθαι
participle	m	ἐπῐκᾰτοικέων				ἐπῐκᾰτοικεόμενος
	f	ἐπῐκᾰτοικέουσᾰ				ἐπῐκᾰτοικεομένη
	n	ἐπῐκᾰτοικέον				ἐπῐκᾰτοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐπῐκᾰτοικῶ, ἐπῐκᾰτοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐκᾰτοικῶ	ἐπῐκᾰτοικεῖς	ἐπῐκᾰτοικεῖ	ἐπῐκᾰτοικεῖτον	ἐπῐκᾰτοικεῖτον	ἐπῐκᾰτοικοῦμεν	ἐπῐκᾰτοικεῖτε	ἐπῐκᾰτοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικῶ	ἐπῐκᾰτοικῇς	ἐπῐκᾰτοικῇ	ἐπῐκᾰτοικῆτον	ἐπῐκᾰτοικῆτον	ἐπῐκᾰτοικῶμεν	ἐπῐκᾰτοικῆτε	ἐπῐκᾰτοικῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐκᾰτοικοίην, ἐπῐκᾰτοικοῖμῐ	ἐπῐκᾰτοικοίης, ἐπῐκᾰτοικοῖς	ἐπῐκᾰτοικοίη, ἐπῐκᾰτοικοῖ	ἐπῐκᾰτοικοῖτον, ἐπῐκᾰτοικοίητον	ἐπῐκᾰτοικοίτην, ἐπῐκᾰτοικοιήτην	ἐπῐκᾰτοικοῖμεν, ἐπῐκᾰτοικοίημεν	ἐπῐκᾰτοικοῖτε, ἐπῐκᾰτοικοίητε	ἐπῐκᾰτοικοῖεν, ἐπῐκᾰτοικοίησᾰν
	imperative		ἐπῐκᾰτοίκει	ἐπῐκᾰτοικείτω	ἐπῐκᾰτοικεῖτον	ἐπῐκᾰτοικείτων		ἐπῐκᾰτοικεῖτε	ἐπῐκᾰτοικούντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐκᾰτοικοῦμαι	ἐπῐκᾰτοικεῖ, ἐπῐκᾰτοικῇ	ἐπῐκᾰτοικεῖται	ἐπῐκᾰτοικεῖσθον	ἐπῐκᾰτοικεῖσθον	ἐπῐκᾰτοικούμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικεῖσθε	ἐπῐκᾰτοικοῦνται
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικῶμαι	ἐπῐκᾰτοικῇ	ἐπῐκᾰτοικῆται	ἐπῐκᾰτοικῆσθον	ἐπῐκᾰτοικῆσθον	ἐπῐκᾰτοικώμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικῆσθε	ἐπῐκᾰτοικῶνται
	optative	ἐπῐκᾰτοικοίμην	ἐπῐκᾰτοικοῖο	ἐπῐκᾰτοικοῖτο	ἐπῐκᾰτοικοῖσθον	ἐπῐκᾰτοικοίσθην	ἐπῐκᾰτοικοίμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικοῖσθε	ἐπῐκᾰτοικοῖντο
	imperative		ἐπῐκᾰτοικοῦ	ἐπῐκᾰτοικείσθω	ἐπῐκᾰτοικεῖσθον	ἐπῐκᾰτοικείσθων		ἐπῐκᾰτοικεῖσθε	ἐπῐκᾰτοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐκᾰτοικεῖν				ἐπῐκᾰτοικεῖσθαι
participle	m	ἐπῐκᾰτοικῶν				ἐπῐκᾰτοικούμενος
	f	ἐπῐκᾰτοικοῦσᾰ				ἐπῐκᾰτοικουμένη
	n	ἐπῐκᾰτοικοῦν				ἐπῐκᾰτοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπικᾰτῴκεον, ἐπικᾰτῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικᾰτῴκεον	ἐπικᾰτῴκεες	ἐπικᾰτῴκεε(ν)	ἐπικᾰτῳκέετον	ἐπικᾰτῳκεέτην	ἐπικᾰτῳκέομεν	ἐπικᾰτῳκέετε	ἐπικᾰτῴκεον
middle/ passive	indicative	ἐπικᾰτῳκεόμην	ἐπικᾰτῳκέου	ἐπικᾰτῳκέετο	ἐπικᾰτῳκέεσθον	ἐπικᾰτῳκεέσθην	ἐπικᾰτῳκεόμεθᾰ	ἐπικᾰτῳκέεσθε	ἐπικᾰτῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπικᾰτῴκουν, ἐπικᾰτῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικᾰτῴκουν	ἐπικᾰτῴκεις	ἐπικᾰτῴκει	ἐπικᾰτῳκεῖτον	ἐπικᾰτῳκείτην	ἐπικᾰτῳκοῦμεν	ἐπικᾰτῳκεῖτε	ἐπικᾰτῴκουν
middle/ passive	indicative	ἐπικᾰτῳκούμην	ἐπικᾰτῳκοῦ	ἐπικᾰτῳκεῖτο	ἐπικᾰτῳκεῖσθον	ἐπικᾰτῳκείσθην	ἐπικᾰτῳκούμεθᾰ	ἐπικᾰτῳκεῖσθε	ἐπικᾰτῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐπῐκᾰτοικήσω, ἐπῐκᾰτοικήσομαι, ἐπῐκᾰτοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐκᾰτοικήσω	ἐπῐκᾰτοικήσεις	ἐπῐκᾰτοικήσει	ἐπῐκᾰτοικήσετον	ἐπῐκᾰτοικήσετον	ἐπῐκᾰτοικήσομεν	ἐπῐκᾰτοικήσετε	ἐπῐκᾰτοικήσουσῐ(ν)
	optative	ἐπῐκᾰτοικήσοιμῐ	ἐπῐκᾰτοικήσοις	ἐπῐκᾰτοικήσοι	ἐπῐκᾰτοικήσοιτον	ἐπῐκᾰτοικησοίτην	ἐπῐκᾰτοικήσοιμεν	ἐπῐκᾰτοικήσοιτε	ἐπῐκᾰτοικήσοιεν
middle	indicative	ἐπῐκᾰτοικήσομαι	ἐπῐκᾰτοικήσῃ, ἐπῐκᾰτοικήσει	ἐπῐκᾰτοικήσεται	ἐπῐκᾰτοικήσεσθον	ἐπῐκᾰτοικήσεσθον	ἐπῐκᾰτοικησόμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικήσεσθε	ἐπῐκᾰτοικήσονται
	optative	ἐπῐκᾰτοικησοίμην	ἐπῐκᾰτοικήσοιο	ἐπῐκᾰτοικήσοιτο	ἐπῐκᾰτοικήσοισθον	ἐπῐκᾰτοικησοίσθην	ἐπῐκᾰτοικησοίμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικήσοισθε	ἐπῐκᾰτοικήσοιντο
passive	indicative	ἐπῐκᾰτοικηθήσομαι	ἐπῐκᾰτοικηθήσῃ	ἐπῐκᾰτοικηθήσεται	ἐπῐκᾰτοικηθήσεσθον	ἐπῐκᾰτοικηθήσεσθον	ἐπῐκᾰτοικηθησόμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικηθήσεσθε	ἐπῐκᾰτοικηθήσονται
	optative	ἐπῐκᾰτοικηθησοίμην	ἐπῐκᾰτοικηθήσοιο	ἐπῐκᾰτοικηθήσοιτο	ἐπῐκᾰτοικηθήσοισθον	ἐπῐκᾰτοικηθησοίσθην	ἐπῐκᾰτοικηθησοίμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικηθήσοισθε	ἐπῐκᾰτοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐκᾰτοικήσειν			ἐπῐκᾰτοικήσεσθαι		ἐπῐκᾰτοικηθήσεσθαι
participle	m	ἐπῐκᾰτοικήσων			ἐπῐκᾰτοικησόμενος		ἐπῐκᾰτοικηθησόμενος
	f	ἐπῐκᾰτοικήσουσᾰ			ἐπῐκᾰτοικησομένη		ἐπῐκᾰτοικηθησομένη
	n	ἐπῐκᾰτοικῆσον			ἐπῐκᾰτοικησόμενον		ἐπῐκᾰτοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπικᾰτῴκησᾰ, ἐπικᾰτῳκησᾰ́μην, ἐπικᾰτῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικᾰτῴκησᾰ	ἐπικᾰτῴκησᾰς	ἐπικᾰτῴκησε(ν)	ἐπικᾰτῳκήσᾰτον	ἐπικᾰτῳκησᾰ́την	ἐπικᾰτῳκήσᾰμεν	ἐπικᾰτῳκήσᾰτε	ἐπικᾰτῴκησᾰν
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικήσω	ἐπῐκᾰτοικήσῃς	ἐπῐκᾰτοικήσῃ	ἐπῐκᾰτοικήσητον	ἐπῐκᾰτοικήσητον	ἐπῐκᾰτοικήσωμεν	ἐπῐκᾰτοικήσητε	ἐπῐκᾰτοικήσωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐκᾰτοικήσαιμῐ	ἐπῐκᾰτοικήσειᾰς, ἐπῐκᾰτοικήσαις	ἐπῐκᾰτοικήσειε(ν), ἐπῐκᾰτοικήσαι	ἐπῐκᾰτοικήσαιτον	ἐπῐκᾰτοικησαίτην	ἐπῐκᾰτοικήσαιμεν	ἐπῐκᾰτοικήσαιτε	ἐπῐκᾰτοικήσειᾰν, ἐπῐκᾰτοικήσαιεν
	imperative		ἐπῐκᾰτοίκησον	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́τω	ἐπῐκᾰτοικήσᾰτον	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́των		ἐπῐκᾰτοικήσᾰτε	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπικᾰτῳκησᾰ́μην	ἐπικᾰτῳκήσω	ἐπικᾰτῳκήσᾰτο	ἐπικᾰτῳκήσᾰσθον	ἐπικᾰτῳκησᾰ́σθην	ἐπικᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ	ἐπικᾰτῳκήσᾰσθε	ἐπικᾰτῳκήσᾰντο
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικήσωμαι	ἐπῐκᾰτοικήσῃ	ἐπῐκᾰτοικήσηται	ἐπῐκᾰτοικήσησθον	ἐπῐκᾰτοικήσησθον	ἐπῐκᾰτοικησώμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικήσησθε	ἐπῐκᾰτοικήσωνται
	optative	ἐπῐκᾰτοικησαίμην	ἐπῐκᾰτοικήσαιο	ἐπῐκᾰτοικήσαιτο	ἐπῐκᾰτοικήσαισθον	ἐπῐκᾰτοικησαίσθην	ἐπῐκᾰτοικησαίμεθᾰ	ἐπῐκᾰτοικήσαισθε	ἐπῐκᾰτοικήσαιντο
	imperative		ἐπῐκᾰτοίκησαι	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́σθω	ἐπῐκᾰτοικήσᾰσθον	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́σθων		ἐπῐκᾰτοικήσᾰσθε	ἐπῐκᾰτοικησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπικᾰτῳκήθην	ἐπικᾰτῳκήθης	ἐπικᾰτῳκήθη	ἐπικᾰτῳκήθητον	ἐπικᾰτῳκηθήτην	ἐπικᾰτῳκήθημεν	ἐπικᾰτῳκήθητε	ἐπικᾰτῳκήθησᾰν
	subjunctive	ἐπῐκᾰτοικηθῶ	ἐπῐκᾰτοικηθῇς	ἐπῐκᾰτοικηθῇ	ἐπῐκᾰτοικηθῆτον	ἐπῐκᾰτοικηθῆτον	ἐπῐκᾰτοικηθῶμεν	ἐπῐκᾰτοικηθῆτε	ἐπῐκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐκᾰτοικηθείην	ἐπῐκᾰτοικηθείης	ἐπῐκᾰτοικηθείη	ἐπῐκᾰτοικηθεῖτον, ἐπῐκᾰτοικηθείητον	ἐπῐκᾰτοικηθείτην, ἐπῐκᾰτοικηθειήτην	ἐπῐκᾰτοικηθεῖμεν, ἐπῐκᾰτοικηθείημεν	ἐπῐκᾰτοικηθεῖτε, ἐπῐκᾰτοικηθείητε	ἐπῐκᾰτοικηθεῖεν, ἐπῐκᾰτοικηθείησᾰν
	imperative		ἐπῐκᾰτοικήθητῐ	ἐπῐκᾰτοικηθήτω	ἐπῐκᾰτοικήθητον	ἐπῐκᾰτοικηθήτων		ἐπῐκᾰτοικήθητε	ἐπῐκᾰτοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐκᾰτοικῆσαι			ἐπῐκᾰτοικήσᾰσθαι		ἐπῐκᾰτοικηθῆναι
participle	m	ἐπῐκᾰτοικήσᾱς			ἐπῐκᾰτοικησᾰ́μενος		ἐπῐκᾰτοικηθείς
	f	ἐπῐκᾰτοικήσᾱσᾰ			ἐπῐκᾰτοικησᾰμένη		ἐπῐκᾰτοικηθεῖσᾰ
	n	ἐπῐκᾰτοικῆσᾰν			ἐπῐκᾰτοικησᾰ́μενον		ἐπῐκᾰτοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐπικᾰτῴκηκᾰ, ἐπικᾰτῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικᾰτῴκηκᾰ	ἐπικᾰτῴκηκᾰς	ἐπικᾰτῴκηκε(ν)	ἐπικᾰτῳκήκᾰτον	ἐπικᾰτῳκήκᾰτον	ἐπικᾰτῳκήκᾰμεν	ἐπικᾰτῳκήκᾰτε	ἐπικᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπικᾰτῳκήκω	ἐπικᾰτῳκήκῃς	ἐπικᾰτῳκήκῃ	ἐπικᾰτῳκήκητον	ἐπικᾰτῳκήκητον	ἐπικᾰτῳκήκωμεν	ἐπικᾰτῳκήκητε	ἐπικᾰτῳκήκωσῐ(ν)
	optative	ἐπικᾰτῳκήκοιμῐ, ἐπικᾰτῳκηκοίην	ἐπικᾰτῳκήκοις, ἐπικᾰτῳκηκοίης	ἐπικᾰτῳκήκοι, ἐπικᾰτῳκηκοίη	ἐπικᾰτῳκήκοιτον	ἐπικᾰτῳκηκοίτην	ἐπικᾰτῳκήκοιμεν	ἐπικᾰτῳκήκοιτε	ἐπικᾰτῳκήκοιεν
	imperative		ἐπικᾰτῴκηκε	ἐπικᾰτῳκηκέτω	ἐπικᾰτῳκήκετον	ἐπικᾰτῳκηκέτων		ἐπικᾰτῳκήκετε	ἐπικᾰτῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπικᾰτῴκημαι	ἐπικᾰτῴκησαι	ἐπικᾰτῴκηται	ἐπικᾰτῴκησθον	ἐπικᾰτῴκησθον	ἐπικᾰτῳκήμεθᾰ	ἐπικᾰτῴκησθε	ἐπικᾰτῴκηνται
	subjunctive	ἐπικᾰτῳκημένος ὦ	ἐπικᾰτῳκημένος ᾖς	ἐπικᾰτῳκημένος ᾖ	ἐπικᾰτῳκημένω ἦτον	ἐπικᾰτῳκημένω ἦτον	ἐπικᾰτῳκημένοι ὦμεν	ἐπικᾰτῳκημένοι ἦτε	ἐπικᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπικᾰτῳκημένος εἴην	ἐπικᾰτῳκημένος εἴης	ἐπικᾰτῳκημένος εἴη	ἐπικᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον	ἐπικᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην	ἐπικᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπικᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε	ἐπικᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπικᾰτῴκησο	ἐπικᾰτῳκήσθω	ἐπικᾰτῴκησθον	ἐπικᾰτῳκήσθων		ἐπικᾰτῴκησθε	ἐπικᾰτῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπικᾰτῳκηκέναι				ἐπικᾰτῳκῆσθαι
participle	m	ἐπικᾰτῳκηκώς				ἐπικᾰτῳκημένος
	f	ἐπικᾰτῳκηκυῖᾰ				ἐπικᾰτῳκημένη
	n	ἐπικᾰτῳκηκός				ἐπικᾰτῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπικᾰτῳκήκειν, ἐπικᾰτῳκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπικᾰτῳκήκειν, ἐπικᾰτῳκήκη	ἐπικᾰτῳκήκεις, ἐπικᾰτῳκήκης	ἐπικᾰτῳκήκει(ν)	ἐπικᾰτῳκήκετον	ἐπικᾰτῳκηκέτην	ἐπικᾰτῳκήκεμεν	ἐπικᾰτῳκήκετε	ἐπικᾰτῳκήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπικᾰτῳκήμην	ἐπικᾰτῴκησο	ἐπικᾰτῴκητο	ἐπικᾰτῴκησθον	ἐπικᾰτῳκήσθην	ἐπικᾰτῳκήμεθᾰ	ἐπικᾰτῴκησθε	ἐπικᾰτῴκηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.