едно-

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: едно

Bulgarian[edit]

Etymology[edit]

From едно́ (ednó, the number 'one'), from еди́н (edín, one, cardinal number).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ɛdno-] (unstressed in compounds)

Prefix[edit]

едно- (edno-)

  1. Containing a single element or part: one-, single-, uni-, mono-
    едноме́стен (ednomésten), едноде́лен (ednodélen), едноета́жен (ednoetážen), едногла́в (ednogláv)
  2. Of measure "one" according to some measurement unit: one-
    едноме́тров (ednométrov), едноле́вов (ednolévov), едноме́сечен (ednomésečen), едногоди́шен (ednogodíšen)
  3. Equivalent in origin or by another key characteristic: same-
    еднопо́лов (ednopólov), еднове́рец (ednovérec), еднокръ́вен (ednokrǎ́ven), еднопле́менен (ednoplémenen)

Derived terms[edit]

References[edit]

  • едно-”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • едно-”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010