शिखर

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit शिखर (śikhara).

Pronunciation[edit]

  • (Delhi Hindi) IPA(key): /ʃɪ.kʰəɾ/, [ʃɪ.kʰɐɾ]

Noun[edit]

शिखर (śikharm (Urdu spelling شکھر)

  1. pinnacle, apex
    वह अपने व्यवसाय के शिखर तक नहीं पहुँच पाया।
    vah apne vyavsāy ke śikhar tak nahī̃ pahũc pāyā.
    He was unable to reach the pinnacle of his career.
  2. peak, summit (of a mountain)
    Synonym: चोटी (coṭī)

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Proper noun[edit]

शिखर (śikharm

  1. a male given name, Shikhar, from Sanskrit

Declension[edit]

References[edit]

Sanskrit[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

शिखर (śikhara) stem?

  1. peak, top, summit

Declension[edit]

Masculine a-stem declension of शिखर (śikhara)
Singular Dual Plural
Nominative शिखरः
śikharaḥ
शिखरौ / शिखरा¹
śikharau / śikharā¹
शिखराः / शिखरासः¹
śikharāḥ / śikharāsaḥ¹
Vocative शिखर
śikhara
शिखरौ / शिखरा¹
śikharau / śikharā¹
शिखराः / शिखरासः¹
śikharāḥ / śikharāsaḥ¹
Accusative शिखरम्
śikharam
शिखरौ / शिखरा¹
śikharau / śikharā¹
शिखरान्
śikharān
Instrumental शिखरेण
śikhareṇa
शिखराभ्याम्
śikharābhyām
शिखरैः / शिखरेभिः¹
śikharaiḥ / śikharebhiḥ¹
Dative शिखराय
śikharāya
शिखराभ्याम्
śikharābhyām
शिखरेभ्यः
śikharebhyaḥ
Ablative शिखरात्
śikharāt
शिखराभ्याम्
śikharābhyām
शिखरेभ्यः
śikharebhyaḥ
Genitive शिखरस्य
śikharasya
शिखरयोः
śikharayoḥ
शिखराणाम्
śikharāṇām
Locative शिखरे
śikhare
शिखरयोः
śikharayoḥ
शिखरेषु
śikhareṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants[edit]

References[edit]

  • शिखर” in Carl Cappeller, A Sanskrit–English Dictionary: Based upon the St. Petersburg Lexicons, Strasbourg: Karl J. Trübner, 1891, →OCLC, page 546, column 1.