ขุนนาง

Thai

Etymology

Possibly from ขุน (kǔn, “chief; lord; master”) +‎ นาง (naang, “idem”).

Pronunciation

Orthographic		ขุนนาง kʰ u n n ā ŋ
Phonemic		ขุน-นาง kʰ u n – n ā ŋ
Romanization	Paiboon	kǔn-naang
	Royal Institute	khun-nang
(standard) IPA(key)		/kʰun˩˩˦.naːŋ˧/(R)

Noun

ขุนนาง • (kǔn-naang) (classifier คน)

1. (historical, feudalism) public officer; public servant; government official.

Usage notes

• Under the Thai feudal system, all public officers held noble ranks. Thus, the term can also be used to refer to members of nobility.

Synonyms

• กวาน (gwaan)
• ข้าทูลละอองธุลีพระบาท
• ข้าราชการ (kâa-râat-chá-gaan)
• เจ้าพนักงาน (jâao-pá-nák-ngaan)
• เจ้าหน้าที่ของรัฐ
• เจ้าหน้าที่บ้านเมือง
• บาทมูลิกากร
• มนตรี (mon-dtrii)
• ราชภัฏ
• ลูกขุน (lûuk-kǔn)
• อมาตย์

 

Derived terms

• ขุนนางใช่พ่อแม่ หินแง่ใช่ตายาย
• ขุนน้ำขุนนาง
• ยศช้างขุนนางพระ
• สภาขุนนาง (sà-paa-kǔn-naang)
• ออกขุนนาง

 

See also

• (noble ranks) บรรดาศักดิ์ (ban-daa-sàk); สมเด็จเจ้าพระยา (sǒm-dèt-jâao-prá-yaa), เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa), พระยา (prá-yaa), พระ (prá), หลวง (lǔuang), ขุน (kǔn), หมื่น (mʉ̀ʉn), พัน (pan), นาย (naai) ^{(Category: Thai noble ranks)}